аўтагурто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аўтагурто́к | аўтагурткі́ | |
аўтагуртка́ | аўтагуртко́ў | |
аўтагуртку́ | аўтагуртка́м | |
аўтагурто́к | аўтагурткі́ | |
аўтагуртко́м | аўтагуртка́мі | |
аўтагуртку́ | аўтагуртка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)