апаражні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апаражню́ |
апаро́жнім |
2-я ас. |
апаро́жніш |
апаро́жніце |
3-я ас. |
апаро́жніць |
апаро́жняць |
Прошлы час |
м. |
апаражні́ў |
апаражні́лі |
ж. |
апаражні́ла |
н. |
апаражні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апаражні́ |
апаражні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апаражні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апаражня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апаражня́юся |
апаражня́емся |
2-я ас. |
апаражня́ешся |
апаражня́ецеся |
3-я ас. |
апаражня́ецца |
апаражня́юцца |
Прошлы час |
м. |
апаражня́ўся |
апаражня́ліся |
ж. |
апаражня́лася |
н. |
апаражня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апаражня́йся |
апаражня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апаражня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апаражня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апаражня́ю |
апаражня́ем |
2-я ас. |
апаражня́еш |
апаражня́еце |
3-я ас. |
апаражня́е |
апаражня́юць |
Прошлы час |
м. |
апаражня́ў |
апаражня́лі |
ж. |
апаражня́ла |
н. |
апаражня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
апаражня́й |
апаражня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апаражня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апа́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́раны |
апа́раная |
апа́ранае |
апа́раныя |
Р. |
апа́ранага |
апа́ранай апа́ранае |
апа́ранага |
апа́раных |
Д. |
апа́ранаму |
апа́ранай |
апа́ранаму |
апа́раным |
В. |
апа́раны (неадуш.) апа́ранага (адуш.) |
апа́раную |
апа́ранае |
апа́раныя (неадуш.) апа́раных (адуш.) |
Т. |
апа́раным |
апа́ранай апа́ранаю |
апа́раным |
апа́ранымі |
М. |
апа́раным |
апа́ранай |
апа́раным |
апа́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
апа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́раны |
апа́раная |
апа́ранае |
апа́раныя |
Р. |
апа́ранага |
апа́ранай апа́ранае |
апа́ранага |
апа́раных |
Д. |
апа́ранаму |
апа́ранай |
апа́ранаму |
апа́раным |
В. |
апа́раны (неадуш.) апа́ранага (адуш.) |
апа́раную |
апа́ранае |
апа́раныя (неадуш.) апа́раных (адуш.) |
Т. |
апа́раным |
апа́ранай апа́ранаю |
апа́раным |
апа́ранымі |
М. |
апа́раным |
апа́ранай |
апа́раным |
апа́раных |
Кароткая форма: апа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
апарасі́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апаро́сіцца |
апаро́сяцца |
Прошлы час |
м. |
апарасі́ўся |
апарасі́ліся |
ж. |
апарасі́лася |
н. |
апарасі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апарасі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апара́т
‘спецыяльная прылада для выканання якой-н. работы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апара́т |
апара́ты |
Р. |
апара́та |
апара́таў |
Д. |
апара́ту |
апара́там |
В. |
апара́т |
апара́ты |
Т. |
апара́там |
апара́тамі |
М. |
апара́це |
апара́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апара́т
‘сукупнасць органаў арганізма; сукупнасць дзяржаўных устаноў; работнікі гэтых устаноў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апара́т |
Р. |
апара́ту |
Д. |
апара́ту |
В. |
апара́т |
Т. |
апара́там |
М. |
апара́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апаратабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апаратабудава́нне |
Р. |
апаратабудава́ння |
Д. |
апаратабудава́нню |
В. |
апаратабудава́нне |
Т. |
апаратабудава́ннем |
М. |
апаратабудава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
апара́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
апара́тна |
- |
- |