узыхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыхо́джу |
узыхо́дзім |
| 2-я ас. |
узыхо́дзіш |
узыхо́дзіце |
| 3-я ас. |
узыхо́дзіць |
узыхо́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
узыхо́дзіў |
узыхо́дзілі |
| ж. |
узыхо́дзіла |
| н. |
узыхо́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыхо́дзь |
узыхо́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узыхо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узыхо́дзячы |
узыхо́дзячая |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
| Р. |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячых |
| Д. |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячым |
| В. |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
| Т. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячымі |
| М. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
узыхо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узыхо́дны |
узыхо́дная |
узыхо́днае |
узыхо́дныя |
| Р. |
узыхо́днага |
узыхо́днай узыхо́днае |
узыхо́днага |
узыхо́дных |
| Д. |
узыхо́днаму |
узыхо́днай |
узыхо́днаму |
узыхо́дным |
| В. |
узыхо́дны (неадуш.) узыхо́днага (адуш.) |
узыхо́дную |
узыхо́днае |
узыхо́дныя (неадуш.) узыхо́дных (адуш.) |
| Т. |
узыхо́дным |
узыхо́днай узыхо́днаю |
узыхо́дным |
узыхо́днымі |
| М. |
узыхо́дным |
узыхо́днай |
узыхо́дным |
узыхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Кароткая форма: узы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узыча́ць
‘дазваляць што-небудзь, даваць магчымасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыча́ю |
узыча́ем |
| 2-я ас. |
узыча́еш |
узыча́еце |
| 3-я ас. |
узыча́е |
узыча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узыча́ў |
узыча́лі |
| ж. |
узыча́ла |
| н. |
узыча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыча́й |
узыча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узыча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узы́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узы́чваю |
узы́чваем |
| 2-я ас. |
узы́чваеш |
узы́чваеце |
| 3-я ас. |
узы́чвае |
узы́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узы́чваў |
узы́чвалі |
| ж. |
узы́чвала |
| н. |
узы́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узы́чвай |
узы́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узы́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узы́чу |
узы́чым |
| 2-я ас. |
узы́чыш |
узы́чыце |
| 3-я ас. |
узы́чыць |
узы́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
узы́чыў |
узы́чылі |
| ж. |
узы́чыла |
| н. |
узы́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узы́ч |
узы́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узы́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’ю́руся |
уз’ю́рымся |
| 2-я ас. |
уз’ю́рышся |
уз’ю́рыцеся |
| 3-я ас. |
уз’ю́рыцца |
уз’ю́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’ю́рыўся |
уз’ю́рыліся |
| ж. |
уз’ю́рылася |
| н. |
уз’ю́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’ю́рся |
уз’ю́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’ю́рыўшыся |
Іншыя варыянты:
уз’юры́цца.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.