узыча́ць
‘дазваляць што-небудзь, даваць магчымасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| узыча́ю | узыча́ем | |
| узыча́еш | узыча́еце | |
| узыча́е | узыча́юць | |
| Прошлы час | ||
| узыча́ў | узыча́лі | |
| узыча́ла | ||
| узыча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| узыча́й | узыча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узыча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)