уз’юры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уз’юру́ся уз’юры́мся
2-я ас. уз’юры́шся уз’юрыце́ся
3-я ас. уз’юры́цца уз’юра́цца
Прошлы час
м. уз’юры́ўся уз’юры́ліся
ж. уз’юры́лася
н. уз’юры́лася
Загадны лад
2-я ас. уз’юры́ся уз’юры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уз’юры́ўшыся

Іншыя варыянты: уз’ю́рыцца.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)