Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдзйклмнопрстўхцчшя

перако́нваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перако́нваю перако́нваем
2-я ас. перако́нваеш перако́нваеце
3-я ас. перако́нвае перако́нваюць
Прошлы час
м. перако́нваў перако́нвалі
ж. перако́нвала
н. перако́нвала
Загадны лад
2-я ас. перако́нвай перако́нвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перако́нваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

перако́нліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
перако́нліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

перако́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. перако́нлівасць
Р. перако́нлівасці
Д. перако́нлівасці
В. перако́нлівасць
Т. перако́нлівасцю
М. перако́нлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

перако́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́нлівы перако́нлівая перако́нлівае перако́нлівыя
Р. перако́нлівага перако́нлівай
перако́нлівае		 перако́нлівага перако́нлівых
Д. перако́нліваму перако́нлівай перако́нліваму перако́нлівым
В. перако́нлівы (неадуш.)
перако́нлівага (адуш.)		 перако́нлівую перако́нлівае перако́нлівыя (неадуш.)
перако́нлівых (адуш.)
Т. перако́нлівым перако́нлівай
перако́нліваю		 перако́нлівым перако́нлівымі
М. перако́нлівым перако́нлівай перако́нлівым перако́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Перако́п

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Перако́п
Р. Перако́па
Д. Перако́пу
В. Перако́п
Т. Перако́пам
М. Перако́пе

Перако́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Перако́пава
Р. Перако́пава
Д. Перако́паву
В. Перако́пава
Т. Перако́павам
М. Перако́паве

перако́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́паны перако́паная перако́панае перако́паныя
Р. перако́панага перако́панай
перако́панае		 перако́панага перако́паных
Д. перако́панаму перако́панай перако́панаму перако́паным
В. перако́паны (неадуш.)
перако́панага (адуш.)		 перако́паную перако́панае перако́паныя (неадуш.)
перако́паных (адуш.)
Т. перако́паным перако́панай
перако́панаю		 перако́паным перако́панымі
М. перако́паным перако́панай перако́паным перако́паных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

перако́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́паны перако́паная перако́панае перако́паныя
Р. перако́панага перако́панай
перако́панае		 перако́панага перако́паных
Д. перако́панаму перако́панай перако́панаму перако́паным
В. перако́паны (неадуш.)
перако́панага (адуш.)		 перако́паную перако́панае перако́паныя (неадуш.)
перако́паных (адуш.)
Т. перако́паным перако́панай
перако́панаю		 перако́паным перако́панымі
М. перако́паным перако́панай перако́паным перако́паных

Кароткая форма: перако́пана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Перако́паўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Перако́паўшчына
Р. Перако́паўшчыны
Д. Перако́паўшчыне
В. Перако́паўшчыну
Т. Перако́паўшчынай
Перако́паўшчынаю
М. Перако́паўшчыне

перако́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перако́пачны перако́пачная перако́пачнае перако́пачныя
Р. перако́пачнага перако́пачнай
перако́пачнае		 перако́пачнага перако́пачных
Д. перако́пачнаму перако́пачнай перако́пачнаму перако́пачным
В. перако́пачны (неадуш.)
перако́пачнага (адуш.)		 перако́пачную перако́пачнае перако́пачныя (неадуш.)
перако́пачных (адуш.)
Т. перако́пачным перако́пачнай
перако́пачнаю		 перако́пачным перако́пачнымі
М. перако́пачным перако́пачнай перако́пачным перако́пачных

Крыніцы: piskunou2012.