Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чанкайшы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чанкайшы́ст чанкайшы́сты
Р. чанкайшы́ста чанкайшы́стаў
Д. чанкайшы́сту чанкайшы́стам
В. чанкайшы́ста чанкайшы́стаў
Т. чанкайшы́стам чанкайшы́стамі
М. чанкайшы́сце чанкайшы́стах

Крыніцы: piskunou2012.

чанкайшы́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чанкайшы́сцкі чанкайшы́сцкая чанкайшы́сцкае чанкайшы́сцкія
Р. чанкайшы́сцкага чанкайшы́сцкай
чанкайшы́сцкае
чанкайшы́сцкага чанкайшы́сцкіх
Д. чанкайшы́сцкаму чанкайшы́сцкай чанкайшы́сцкаму чанкайшы́сцкім
В. чанкайшы́сцкі (неадуш.)
чанкайшы́сцкага (адуш.)
чанкайшы́сцкую чанкайшы́сцкае чанкайшы́сцкія (неадуш.)
чанкайшы́сцкіх (адуш.)
Т. чанкайшы́сцкім чанкайшы́сцкай
чанкайшы́сцкаю
чанкайшы́сцкім чанкайшы́сцкімі
М. чанкайшы́сцкім чанкайшы́сцкай чанкайшы́сцкім чанкайшы́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

чанчу́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чанчу́нскі чанчу́нская чанчу́нскае чанчу́нскія
Р. чанчу́нскага чанчу́нскай
чанчу́нскае
чанчу́нскага чанчу́нскіх
Д. чанчу́нскаму чанчу́нскай чанчу́нскаму чанчу́нскім
В. чанчу́нскі (неадуш.)
чанчу́нскага (адуш.)
чанчу́нскую чанчу́нскае чанчу́нскія (неадуш.)
чанчу́нскіх (адуш.)
Т. чанчу́нскім чанчу́нскай
чанчу́нскаю
чанчу́нскім чанчу́нскімі
М. чанчу́нскім чанчу́нскай чанчу́нскім чанчу́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чапа́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чапа́ева
Р. Чапа́ева
Д. Чапа́еву
В. Чапа́ева
Т. Чапа́евам
М. Чапа́еве

Чапа́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чапа́еўка
Р. Чапа́еўкі
Д. Чапа́еўцы
В. Чапа́еўку
Т. Чапа́еўкай
Чапа́еўкаю
М. Чапа́еўцы

чапа́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чапа́еўскі чапа́еўская чапа́еўскае чапа́еўскія
Р. чапа́еўскага чапа́еўскай
чапа́еўскае
чапа́еўскага чапа́еўскіх
Д. чапа́еўскаму чапа́еўскай чапа́еўскаму чапа́еўскім
В. чапа́еўскі (неадуш.)
чапа́еўскага (адуш.)
чапа́еўскую чапа́еўскае чапа́еўскія (неадуш.)
чапа́еўскіх (адуш.)
Т. чапа́еўскім чапа́еўскай
чапа́еўскаю
чапа́еўскім чапа́еўскімі
М. чапа́еўскім чапа́еўскай чапа́еўскім чапа́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чапа́еўскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Чапа́еўскі
Р. Чапа́еўскага
Д. Чапа́еўскаму
В. Чапа́еўскі
Т. Чапа́еўскім
М. Чапа́еўскім

чапа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чапа́нне
Р. чапа́ння
Д. чапа́нню
В. чапа́нне
Т. чапа́ннем
М. чапа́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чапану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чапану́ся чапанё́мся
2-я ас. чапане́шся чапаняце́ся
3-я ас. чапане́цца чапану́цца
Прошлы час
м. чапану́ўся чапану́ліся
ж. чапану́лася
н. чапану́лася
Загадны лад
2-я ас. чапані́ся чапані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час чапану́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

чапану́ць

‘закрануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чапану́ чапанё́м
2-я ас. чапане́ш чапаняце́
3-я ас. чапане́ чапану́ць
Прошлы час
м. чапану́ў чапану́лі
ж. чапану́ла
н. чапану́ла
Загадны лад
2-я ас. чапані́ чапані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час чапану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.