чапану́ць

‘закрануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чапану́ чапанё́м
2-я ас. чапане́ш чапаняце́
3-я ас. чапане́ чапану́ць
Прошлы час
м. чапану́ў чапану́лі
ж. чапану́ла
н. чапану́ла
Загадны лад
2-я ас. чапані́ чапані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час чапану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)