адназу́бы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адназу́бы |
адназу́бая |
адназу́бае |
адназу́быя |
| Р. |
адназу́бага |
адназу́бай адназу́бае |
адназу́бага |
адназу́бых |
| Д. |
адназу́баму |
адназу́бай |
адназу́баму |
адназу́бым |
| В. |
адназу́бы (неадуш.) адназу́бага (адуш.) |
адназу́бую |
адназу́бае |
адназу́быя (неадуш.) адназу́бых (адуш.) |
| Т. |
адназу́бым |
адназу́бай адназу́баю |
адназу́бым |
адназу́бымі |
| М. |
адназу́бым |
адназу́бай |
адназу́бым |
адназу́бых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
адназярня́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адназярня́нка |
адназярня́нкі |
| Р. |
адназярня́нкі |
адназярня́нак |
| Д. |
адназярня́нцы |
адназярня́нкам |
| В. |
адназярня́нку |
адназярня́нкі |
| Т. |
адназярня́нкай адназярня́нкаю |
адназярня́нкамі |
| М. |
адназярня́нцы |
адназярня́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
аднаі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднаі́сны |
аднаі́сная |
аднаі́снае |
аднаі́сныя |
| Р. |
аднаі́снага |
аднаі́снай аднаі́снае |
аднаі́снага |
аднаі́сных |
| Д. |
аднаі́снаму |
аднаі́снай |
аднаі́снаму |
аднаі́сным |
| В. |
аднаі́сны (неадуш.) аднаі́снага (адуш.) |
аднаі́сную |
аднаі́снае |
аднаі́сныя (неадуш.) аднаі́сных (адуш.) |
| Т. |
аднаі́сным |
аднаі́снай аднаі́снаю |
аднаі́сным |
аднаі́снымі |
| М. |
аднаі́сным |
аднаі́снай |
аднаі́сным |
аднаі́сных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
аднайме́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аднайме́нна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
аднайме́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аднайме́ннасць |
| Р. |
аднайме́ннасці |
| Д. |
аднайме́ннасці |
| В. |
аднайме́ннасць |
| Т. |
аднайме́ннасцю |
| М. |
аднайме́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
аднайме́ннік
‘цёзка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аднайме́ннік |
аднайме́ннікі |
| Р. |
аднайме́нніка |
аднайме́ннікаў |
| Д. |
аднайме́нніку |
аднайме́ннікам |
| В. |
аднайме́нніка |
аднайме́ннікаў |
| Т. |
аднайме́ннікам |
аднайме́ннікамі |
| М. |
аднайме́нніку |
аднайме́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аднайме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднайме́нны |
аднайме́нная |
аднайме́ннае |
аднайме́нныя |
| Р. |
аднайме́ннага |
аднайме́ннай аднайме́ннае |
аднайме́ннага |
аднайме́нных |
| Д. |
аднайме́ннаму |
аднайме́ннай |
аднайме́ннаму |
аднайме́нным |
| В. |
аднайме́нны (неадуш.) аднайме́ннага (адуш.) |
аднайме́нную |
аднайме́ннае |
аднайме́нныя (неадуш.) аднайме́нных (адуш.) |
| Т. |
аднайме́нным |
аднайме́ннай аднайме́ннаю |
аднайме́нным |
аднайме́ннымі |
| М. |
аднайме́нным |
аднайме́ннай |
аднайме́нным |
аднайме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.