перакіто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перакіто́ўваю |
перакіто́ўваем |
| 2-я ас. |
перакіто́ўваеш |
перакіто́ўваеце |
| 3-я ас. |
перакіто́ўвае |
перакіто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
перакіто́ўваў |
перакіто́ўвалі |
| ж. |
перакіто́ўвала |
| н. |
перакіто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перакіто́ўвай |
перакіто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перакіто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перакіто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перакіто́ўка |
| Р. |
перакіто́ўкі |
| Д. |
перакіто́ўцы |
| В. |
перакіто́ўку |
| Т. |
перакіто́ўкай перакіто́ўкаю |
| М. |
перакіто́ўцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перакла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перакла́д |
перакла́ды |
| Р. |
перакла́ду |
перакла́даў |
| Д. |
перакла́ду |
перакла́дам |
| В. |
перакла́д |
перакла́ды |
| Т. |
перакла́дам |
перакла́дамі |
| М. |
перакла́дзе |
перакла́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Перакла́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Перакла́давічы |
| Р. |
Перакла́давіч Перакла́давічаў |
| Д. |
Перакла́давічам |
| В. |
Перакла́давічы |
| Т. |
Перакла́давічамі |
| М. |
Перакла́давічах |
перакладазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перакладазна́ўства |
| Р. |
перакладазна́ўства |
| Д. |
перакладазна́ўству |
| В. |
перакладазна́ўства |
| Т. |
перакладазна́ўствам |
| М. |
перакладазна́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
пераклада́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пераклада́льнасць |
| Р. |
пераклада́льнасці |
| Д. |
пераклада́льнасці |
| В. |
пераклада́льнасць |
| Т. |
пераклада́льнасцю |
| М. |
пераклада́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
пераклада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераклада́льнік |
пераклада́льнікі |
| Р. |
пераклада́льніка |
пераклада́льнікаў |
| Д. |
пераклада́льніку |
пераклада́льнікам |
| В. |
пераклада́льніка |
пераклада́льнікаў |
| Т. |
пераклада́льнікам |
пераклада́льнікамі |
| М. |
пераклада́льніку |
пераклада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пераклада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пераклада́льніца |
пераклада́льніцы |
| Р. |
пераклада́льніцы |
пераклада́льніц |
| Д. |
пераклада́льніцы |
пераклада́льніцам |
| В. |
пераклада́льніцу |
пераклада́льніц |
| Т. |
пераклада́льніцай пераклада́льніцаю |
пераклада́льніцамі |
| М. |
пераклада́льніцы |
пераклада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.