Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эстэты́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эстэты́чны	эстэты́чная	эстэты́чнае	эстэты́чныя
Р.	эстэты́чнага	эстэты́чнай эстэты́чнае	эстэты́чнага	эстэты́чных
Д.	эстэты́чнаму	эстэты́чнай	эстэты́чнаму	эстэты́чным
В.	эстэты́чны (неадуш.) эстэты́чнага (адуш.)	эстэты́чную	эстэты́чнае	эстэты́чныя (неадуш.) эстэты́чных (адуш.)
Т.	эстэты́чным	эстэты́чнай эстэты́чнаю	эстэты́чным	эстэты́чнымі
М.	эстэты́чным	эстэты́чнай	эстэты́чным	эстэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эстэ́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эстэ́цкі	эстэ́цкая	эстэ́цкае	эстэ́цкія
Р.	эстэ́цкага	эстэ́цкай эстэ́цкае	эстэ́цкага	эстэ́цкіх
Д.	эстэ́цкаму	эстэ́цкай	эстэ́цкаму	эстэ́цкім
В.	эстэ́цкі (неадуш.) эстэ́цкага (адуш.)	эстэ́цкую	эстэ́цкае	эстэ́цкія (неадуш.) эстэ́цкіх (адуш.)
Т.	эстэ́цкім	эстэ́цкай эстэ́цкаю	эстэ́цкім	эстэ́цкімі
М.	эстэ́цкім	эстэ́цкай	эстэ́цкім	эстэ́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эстэ́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эстэ́цтваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эсхаталагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
эсхаталагі́чна	-	-

эсхаталагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эсхаталагі́чны	эсхаталагі́чная	эсхаталагі́чнае	эсхаталагі́чныя
Р.	эсхаталагі́чнага	эсхаталагі́чнай эсхаталагі́чнае	эсхаталагі́чнага	эсхаталагі́чных
Д.	эсхаталагі́чнаму	эсхаталагі́чнай	эсхаталагі́чнаму	эсхаталагі́чным
В.	эсхаталагі́чны (неадуш.) эсхаталагі́чнага (адуш.)	эсхаталагі́чную	эсхаталагі́чнае	эсхаталагі́чныя (неадуш.) эсхаталагі́чных (адуш.)
Т.	эсхаталагі́чным	эсхаталагі́чнай эсхаталагі́чнаю	эсхаталагі́чным	эсхаталагі́чнымі
М.	эсхаталагі́чным	эсхаталагі́чнай	эсхаталагі́чным	эсхаталагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эсхатало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Эсхі́л

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

эсхі́лаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эсхі́лаўскі	эсхі́лаўская	эсхі́лаўскае	эсхі́лаўскія
Р.	эсхі́лаўскага	эсхі́лаўскай эсхі́лаўскае	эсхі́лаўскага	эсхі́лаўскіх
Д.	эсхі́лаўскаму	эсхі́лаўскай	эсхі́лаўскаму	эсхі́лаўскім
В.	эсхі́лаўскі (неадуш.) эсхі́лаўскага (адуш.)	эсхі́лаўскую	эсхі́лаўскае	эсхі́лаўскія (неадуш.) эсхі́лаўскіх (адуш.)
Т.	эсхі́лаўскім	эсхі́лаўскай эсхі́лаўскаю	эсхі́лаўскім	эсхі́лаўскімі
М.	эсхі́лаўскім	эсхі́лаўскай	эсхі́лаўскім	эсхі́лаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Эсхі́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum