абмелава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абмелава́ны |
абмелава́ная |
абмелава́нае |
абмелава́ныя |
| Р. |
абмелава́нага |
абмелава́най абмелава́нае |
абмелава́нага |
абмелава́ных |
| Д. |
абмелава́наму |
абмелава́най |
абмелава́наму |
абмелава́ным |
| В. |
абмелава́ны (неадуш.) абмелава́нага (адуш.) |
абмелава́ную |
абмелава́нае |
абмелава́ныя (неадуш.) абмелава́ных (адуш.) |
| Т. |
абмелава́ным |
абмелава́най абмелава́наю |
абмелава́ным |
абмелава́нымі |
| М. |
абмелава́ным |
абмелава́най |
абмелава́ным |
абмелава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абмелава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абмялу́ю |
абмялу́ем |
| 2-я ас. |
абмялу́еш |
абмялу́еце |
| 3-я ас. |
абмялу́е |
абмялу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абмелава́ў |
абмелава́лі |
| ж. |
абмелава́ла |
| н. |
абмелава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абмелава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абме́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́лены |
абме́леная |
абме́ленае |
абме́леныя |
| Р. |
абме́ленага |
абме́ленай абме́ленае |
абме́ленага |
абме́леных |
| Д. |
абме́ленаму |
абме́ленай |
абме́ленаму |
абме́леным |
| В. |
абме́лены (неадуш.) абме́ленага (адуш.) |
абме́леную |
абме́ленае |
абме́леныя (неадуш.) абме́леных (адуш.) |
| Т. |
абме́леным |
абме́ленай абме́ленаю |
абме́леным |
абме́ленымі |
| М. |
абме́леным |
абме́ленай |
абме́леным |
абме́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абме́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абме́н |
| Р. |
абме́ну |
| Д. |
абме́ну |
| В. |
абме́н |
| Т. |
абме́нам |
| М. |
абме́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́нены |
абме́неная |
абме́ненае |
абме́неныя |
| Р. |
абме́ненага |
абме́ненай абме́ненае |
абме́ненага |
абме́неных |
| Д. |
абме́ненаму |
абме́ненай |
абме́ненаму |
абме́неным |
| В. |
абме́нены (неадуш.) абме́ненага (адуш.) |
абме́неную |
абме́ненае |
абме́неныя (неадуш.) абме́неных (адуш.) |
| Т. |
абме́неным |
абме́ненай абме́ненаю |
абме́неным |
абме́ненымі |
| М. |
абме́неным |
абме́ненай |
абме́неным |
абме́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абме́нены |
абме́неная |
абме́ненае |
абме́неныя |
| Р. |
абме́ненага |
абме́ненай абме́ненае |
абме́ненага |
абме́неных |
| Д. |
абме́ненаму |
абме́ненай |
абме́ненаму |
абме́неным |
| В. |
абме́нены (неадуш.) абме́ненага (адуш.) |
абме́неную |
абме́ненае |
абме́неныя (неадуш.) абме́неных (адуш.) |
| Т. |
абме́неным |
абме́ненай абме́ненаю |
абме́неным |
абме́ненымі |
| М. |
абме́неным |
абме́ненай |
абме́неным |
абме́неных |
Кароткая форма: абме́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абме́ннік |
абме́ннікі |
| Р. |
абме́нніка |
абме́ннікаў |
| Д. |
абме́нніку |
абме́ннікам |
| В. |
абме́ннік |
абме́ннікі |
| Т. |
абме́ннікам |
абме́ннікамі |
| М. |
абме́нніку |
абме́нніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.