разнаха́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разнаха́блюся |
разнаха́бімся |
| 2-я ас. |
разнаха́бішся |
разнаха́біцеся |
| 3-я ас. |
разнаха́біцца |
разнаха́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разнаха́біўся |
разнаха́біліся |
| ж. |
разнаха́білася |
| н. |
разнаха́білася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разнаха́бся |
разнаха́бцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разнаха́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разначы́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разначы́нец |
разначы́нцы |
| Р. |
разначы́нца |
разначы́нцаў |
| Д. |
разначы́нцу |
разначы́нцам |
| В. |
разначы́нца |
разначы́нцаў |
| Т. |
разначы́нцам |
разначы́нцамі |
| М. |
разначы́нцу |
разначы́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разначы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разначы́нны |
разначы́нная |
разначы́ннае |
разначы́нныя |
| Р. |
разначы́ннага |
разначы́ннай разначы́ннае |
разначы́ннага |
разначы́нных |
| Д. |
разначы́ннаму |
разначы́ннай |
разначы́ннаму |
разначы́нным |
| В. |
разначы́нны (неадуш.) разначы́ннага (адуш.) |
разначы́нную |
разначы́ннае |
разначы́нныя (неадуш.) разначы́нных (адуш.) |
| Т. |
разначы́нным |
разначы́ннай разначы́ннаю |
разначы́нным |
разначы́ннымі |
| М. |
разначы́нным |
разначы́ннай |
разначы́нным |
разначы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разначы́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разначы́нства |
| Р. |
разначы́нства |
| Д. |
разначы́нству |
| В. |
разначы́нства |
| Т. |
разначы́нствам |
| М. |
разначы́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
разнашэ́рснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разнашэ́рснасць |
| Р. |
разнашэ́рснасці |
| Д. |
разнашэ́рснасці |
| В. |
разнашэ́рснасць |
| Т. |
разнашэ́рснасцю |
| М. |
разнашэ́рснасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разнашэ́рсны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разнашэ́рсны |
разнашэ́рсная |
разнашэ́рснае |
разнашэ́рсныя |
| Р. |
разнашэ́рснага |
разнашэ́рснай разнашэ́рснае |
разнашэ́рснага |
разнашэ́рсных |
| Д. |
разнашэ́рснаму |
разнашэ́рснай |
разнашэ́рснаму |
разнашэ́рсным |
| В. |
разнашэ́рсны (неадуш.) разнашэ́рснага (адуш.) |
разнашэ́рсную |
разнашэ́рснае |
разнашэ́рсныя (неадуш.) разнашэ́рсных (адуш.) |
| Т. |
разнашэ́рсным |
разнашэ́рснай разнашэ́рснаю |
разнашэ́рсным |
разнашэ́рснымі |
| М. |
разнашэ́рсным |
разнашэ́рснай |
разнашэ́рсным |
разнашэ́рсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разная́касна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| разная́касна |
- |
- |