разначы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разначы́нны разначы́нная разначы́ннае разначы́нныя
Р. разначы́ннага разначы́ннай
разначы́ннае		 разначы́ннага разначы́нных
Д. разначы́ннаму разначы́ннай разначы́ннаму разначы́нным
В. разначы́нны (неадуш.)
разначы́ннага (адуш.)		 разначы́нную разначы́ннае разначы́нныя (неадуш.)
разначы́нных (адуш.)
Т. разначы́нным разначы́ннай
разначы́ннаю		 разначы́нным разначы́ннымі
М. разначы́нным разначы́ннай разначы́нным разначы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)