Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

павытупля́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. павытупля́ецца павытупля́юцца
Прошлы час
м. павытупля́ўся павытупля́ліся
ж. павытупля́лася
н. павытупля́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павытупля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павытупля́ю павытупля́ем
2-я ас. павытупля́еш павытупля́еце
3-я ас. павытупля́е павытупля́юць
Прошлы час
м. павытупля́ў павытупля́лі
ж. павытупля́ла
н. павытупля́ла
Загадны лад
2-я ас. павытупля́й павытупля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павытупля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыту́рваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыту́рваны павыту́рваная павыту́рванае павыту́рваныя
Р. павыту́рванага павыту́рванай
павыту́рванае		 павыту́рванага павыту́рваных
Д. павыту́рванаму павыту́рванай павыту́рванаму павыту́рваным
В. павыту́рваны (неадуш.)
павыту́рванага (адуш.)		 павыту́рваную павыту́рванае павыту́рваныя (неадуш.)
павыту́рваных (адуш.)
Т. павыту́рваным павыту́рванай
павыту́рванаю		 павыту́рваным павыту́рванымі
М. павыту́рваным павыту́рванай павыту́рваным павыту́рваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыту́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыту́рваны павыту́рваная павыту́рванае павыту́рваныя
Р. павыту́рванага павыту́рванай
павыту́рванае		 павыту́рванага павыту́рваных
Д. павыту́рванаму павыту́рванай павыту́рванаму павыту́рваным
В. павыту́рваны (неадуш.)
павыту́рванага (адуш.)		 павыту́рваную павыту́рванае павыту́рваныя (неадуш.)
павыту́рваных (адуш.)
Т. павыту́рваным павыту́рванай
павыту́рванаю		 павыту́рваным павыту́рванымі
М. павыту́рваным павыту́рванай павыту́рваным павыту́рваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыту́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыту́рваю павыту́рваем
2-я ас. павыту́рваеш павыту́рваеце
3-я ас. павыту́рвае павыту́рваюць
Прошлы час
м. павыту́рваў павыту́рвалі
ж. павыту́рвала
н. павыту́рвала
Загадны лад
2-я ас. павыту́рвай павыту́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыту́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павы́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. павы́тчык павы́тчыкі
Р. павы́тчыка павы́тчыкаў
Д. павы́тчыку павы́тчыкам
В. павы́тчыка павы́тчыкаў
Т. павы́тчыкам павы́тчыкамі
М. павы́тчыку павы́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павытыка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - павытыка́емся
2-я ас. - павытыка́ецеся
3-я ас. павытыка́ецца павытыка́юцца
Прошлы час
м. павытыка́ўся павытыка́ліся
ж. павытыка́лася
н. павытыка́лася
Загадны лад
2-я ас. - павытыка́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час павытыка́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

павытырка́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павытырка́ны павытырка́ная павытырка́нае павытырка́ныя
Р. павытырка́нага павытырка́най
павытырка́нае		 павытырка́нага павытырка́ных
Д. павытырка́наму павытырка́най павытырка́наму павытырка́ным
В. павытырка́ны (неадуш.)
павытырка́нага (адуш.)		 павытырка́ную павытырка́нае павытырка́ныя (неадуш.)
павытырка́ных (адуш.)
Т. павытырка́ным павытырка́най
павытырка́наю		 павытырка́ным павытырка́нымі
М. павытырка́ным павытырка́най павытырка́ным павытырка́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

павытырка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павытырка́ны павытырка́ная павытырка́нае павытырка́ныя
Р. павытырка́нага павытырка́най
павытырка́нае		 павытырка́нага павытырка́ных
Д. павытырка́наму павытырка́най павытырка́наму павытырка́ным
В. павытырка́ны (неадуш.)
павытырка́нага (адуш.)		 павытырка́ную павытырка́нае павытырка́ныя (неадуш.)
павытырка́ных (адуш.)
Т. павытырка́ным павытырка́най
павытырка́наю		 павытырка́ным павытырка́нымі
М. павытырка́ным павытырка́най павытырка́ным павытырка́ных

Кароткая форма: павытырка́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

павытырка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - павытырка́емся
2-я ас. - павытырка́ецеся
3-я ас. павытырка́ецца павытырка́юцца
Прошлы час
м. павытырка́ўся павытырка́ліся
ж. павытырка́лася
н. павытырка́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час павытырка́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.