пракуда́хтаць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| пракуда́хча | пракуда́хчуць | |
| Прошлы час | ||
| пракуда́хтаў | пракуда́хталі | |
| пракуда́хтала | ||
| пракуда́хтала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| пракуда́хтаўшы | ||
Крыніцы:
пракуда́хтаць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| пракуда́хча | пракуда́хчуць | |
| Прошлы час | ||
| пракуда́хтаў | пракуда́хталі | |
| пракуда́хтала | ||
| пракуда́хтала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| пракуда́хтаўшы | ||
Крыніцы:
праку́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| праку́джуся | праку́дзімся | |
| праку́дзішся | праку́дзіцеся | |
| праку́дзіцца | праку́дзяцца | |
| Прошлы час | ||
| праку́дзіўся | праку́дзіліся | |
| праку́дзілася | ||
| праку́дзілася | ||
| Загадны лад | ||
| праку́дзься | праку́дзьцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| праку́дзячыся | ||
Крыніцы:
праку́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| праку́джу | праку́дзім | |
| праку́дзіш | праку́дзіце | |
| праку́дзіць | праку́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| праку́дзіў | праку́дзілі | |
| праку́дзіла | ||
| праку́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| праку́дзь | праку́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| праку́дзячы | ||
Крыніцы:
праку́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| праку́длівасць | |
| праку́длівасці | |
| праку́длівасці | |
| праку́длівасць | |
| праку́длівасцю | |
| праку́длівасці |
Крыніцы:
праку́длівы
прыметнік, якасны
| праку́длівы | праку́длівая | праку́длівае | праку́длівыя | |
| праку́длівага | праку́длівай праку́длівае |
праку́длівага | праку́длівых | |
| праку́дліваму | праку́длівай | праку́дліваму | праку́длівым | |
| праку́длівы ( праку́длівага ( |
праку́длівую | праку́длівае | праку́длівыя ( праку́длівых ( |
|
| праку́длівым | праку́длівай праку́дліваю |
праку́длівым | праку́длівымі | |
| праку́длівым | праку́длівай | праку́длівым | праку́длівых | |
Крыніцы:
праку́дна
прыслоўе
| праку́дна | - | - |
Крыніцы:
праку́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| праку́днасць | |
| праку́днасці | |
| праку́днасці | |
| праку́днасць | |
| праку́днасцю | |
| праку́днасці |
Крыніцы:
праку́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| праку́днік | праку́днікі | |
| праку́дніка | праку́днікаў | |
| праку́дніку | праку́днікам | |
| праку́дніка | праку́днікаў | |
| праку́днікам | праку́днікамі | |
| праку́дніку | праку́дніках |
Крыніцы:
праку́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праку́дніца | праку́дніцы | |
| праку́дніцы | праку́дніц | |
| праку́дніцы | праку́дніцам | |
| праку́дніцу | праку́дніц | |
| праку́дніцай праку́дніцаю |
праку́дніцамі | |
| праку́дніцы | праку́дніцах |
Крыніцы:
праку́днічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праку́днічанне | |
| праку́днічання | |
| праку́днічанню | |
| праку́днічанне | |
| праку́днічаннем | |
| праку́днічанні |
Крыніцы: