Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

пракуда́хтаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пракуда́хча пракуда́хчуць
Прошлы час
м. пракуда́хтаў пракуда́хталі
ж. пракуда́хтала
н. пракуда́хтала
Дзеепрыслоўе
прош. час пракуда́хтаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праку́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праку́джуся праку́дзімся
2-я ас. праку́дзішся праку́дзіцеся
3-я ас. праку́дзіцца праку́дзяцца
Прошлы час
м. праку́дзіўся праку́дзіліся
ж. праку́дзілася
н. праку́дзілася
Загадны лад
2-я ас. праку́дзься праку́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час праку́дзячыся

Крыніцы: piskunou2012.

праку́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праку́джу праку́дзім
2-я ас. праку́дзіш праку́дзіце
3-я ас. праку́дзіць праку́дзяць
Прошлы час
м. праку́дзіў праку́дзілі
ж. праку́дзіла
н. праку́дзіла
Загадны лад
2-я ас. праку́дзь праку́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праку́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праку́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праку́длівасць
Р. праку́длівасці
Д. праку́длівасці
В. праку́длівасць
Т. праку́длівасцю
М. праку́длівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

праку́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праку́длівы праку́длівая праку́длівае праку́длівыя
Р. праку́длівага праку́длівай
праку́длівае
праку́длівага праку́длівых
Д. праку́дліваму праку́длівай праку́дліваму праку́длівым
В. праку́длівы (неадуш.)
праку́длівага (адуш.)
праку́длівую праку́длівае праку́длівыя (неадуш.)
праку́длівых (адуш.)
Т. праку́длівым праку́длівай
праку́дліваю
праку́длівым праку́длівымі
М. праку́длівым праку́длівай праку́длівым праку́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

праку́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
праку́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

праку́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праку́днасць
Р. праку́днасці
Д. праку́днасці
В. праку́днасць
Т. праку́днасцю
М. праку́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

праку́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праку́днік праку́днікі
Р. праку́дніка праку́днікаў
Д. праку́дніку праку́днікам
В. праку́дніка праку́днікаў
Т. праку́днікам праку́днікамі
М. праку́дніку праку́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

праку́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праку́дніца праку́дніцы
Р. праку́дніцы праку́дніц
Д. праку́дніцы праку́дніцам
В. праку́дніцу праку́дніц
Т. праку́дніцай
праку́дніцаю
праку́дніцамі
М. праку́дніцы праку́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

праку́днічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праку́днічанне
Р. праку́днічання
Д. праку́днічанню
В. праку́днічанне
Т. праку́днічаннем
М. праку́днічанні

Крыніцы: piskunou2012.