пракуда́хтаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пракуда́хча пракуда́хчуць
Прошлы час
м. пракуда́хтаў пракуда́хталі
ж. пракуда́хтала
н. пракуда́хтала
Дзеепрыслоўе
прош. час пракуда́хтаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)