праку́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праку́джу праку́дзім
2-я ас. праку́дзіш праку́дзіце
3-я ас. праку́дзіць праку́дзяць
Прошлы час
м. праку́дзіў праку́дзілі
ж. праку́дзіла
н. праку́дзіла
Загадны лад
2-я ас. праку́дзь праку́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праку́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)