праку́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праку́дніца | праку́дніцы | |
| праку́дніцы | праку́дніц | |
| праку́дніцы | праку́дніцам | |
| праку́дніцу | праку́дніц | |
| праку́дніцай праку́дніцаю |
праку́дніцамі | |
| праку́дніцы | праку́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)