Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Шу́таўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шу́таўка
Р. Шу́таўкі
Д. Шу́таўцы
В. Шу́таўку
Т. Шу́таўкай
Шу́таўкаю
М. Шу́таўцы

шу́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шу́тачка шу́тачкі
Р. шу́тачкі шу́тачак
Д. шу́тачцы шу́тачкам
В. шу́тачку шу́тачак
Т. шу́тачкай
шу́тачкаю
шу́тачкамі
М. шу́тачцы шу́тачках

Крыніцы: piskunou2012.

шу́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шу́тка шу́ткі
Р. шу́ткі шу́так
Д. шу́тцы шу́ткам
В. шу́тку шу́так
Т. шу́ткай
шу́ткаю
шу́ткамі
М. шу́тцы шу́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шуткава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шутку́ю шутку́ем
2-я ас. шутку́еш шутку́еце
3-я ас. шутку́е шутку́юць
Прошлы час
м. шуткава́ў шуткава́лі
ж. шуткава́ла
н. шуткава́ла
Загадны лад
2-я ас. шутку́й шутку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шутку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Шу́тнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Шу́тнае
Р. Шу́тнага
Д. Шу́тнаму
В. Шу́тнае
Т. Шу́тным
М. Шу́тным

Шуты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шуты́
Р. Шуто́ў
Д. Шута́м
В. Шуты́
Т. Шута́мі
М. Шута́х

шут-шу́т

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

шу́фель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́фель шу́флі
Р. шу́фля шу́фляў
Д. шу́флю шу́флям
В. шу́фель шу́флі
Т. шу́флем шу́флямі
М. шу́флі шу́флях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шу́фельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шу́фельны шу́фельная шу́фельнае шу́фельныя
Р. шу́фельнага шу́фельнай
шу́фельнае
шу́фельнага шу́фельных
Д. шу́фельнаму шу́фельнай шу́фельнаму шу́фельным
В. шу́фельны (неадуш.)
шу́фельнага (адуш.)
шу́фельную шу́фельнае шу́фельныя (неадуш.)
шу́фельных (адуш.)
Т. шу́фельным шу́фельнай
шу́фельнаю
шу́фельным шу́фельнымі
М. шу́фельным шу́фельнай шу́фельным шу́фельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шу́флік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́флік шу́флікі
Р. шу́фліка шу́флікаў
Д. шу́фліку шу́флікам
В. шу́флік шу́флікі
Т. шу́флікам шу́флікамі
М. шу́фліку шу́фліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.