уго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уго́рнуты |
уго́рнутая |
уго́рнутае |
уго́рнутыя |
Р. |
уго́рнутага |
уго́рнутай уго́рнутае |
уго́рнутага |
уго́рнутых |
Д. |
уго́рнутаму |
уго́рнутай |
уго́рнутаму |
уго́рнутым |
В. |
уго́рнуты (неадуш.) уго́рнутага (адуш.) |
уго́рнутую |
уго́рнутае |
уго́рнутыя (неадуш.) уго́рнутых (адуш.) |
Т. |
уго́рнутым |
уго́рнутай уго́рнутаю |
уго́рнутым |
уго́рнутымі |
М. |
уго́рнутым |
уго́рнутай |
уго́рнутым |
уго́рнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уго́рнуты |
уго́рнутая |
уго́рнутае |
уго́рнутыя |
Р. |
уго́рнутага |
уго́рнутай уго́рнутае |
уго́рнутага |
уго́рнутых |
Д. |
уго́рнутаму |
уго́рнутай |
уго́рнутаму |
уго́рнутым |
В. |
уго́рнуты (неадуш.) уго́рнутага (адуш.) |
уго́рнутую |
уго́рнутае |
уго́рнутыя (неадуш.) уго́рнутых (адуш.) |
Т. |
уго́рнутым |
уго́рнутай уго́рнутаю |
уго́рнутым |
уго́рнутымі |
М. |
уго́рнутым |
уго́рнутай |
уго́рнутым |
уго́рнутых |
Кароткая форма: уго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уго́ртванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уго́ртванне |
Р. |
уго́ртвання |
Д. |
уго́ртванню |
В. |
уго́ртванне |
Т. |
уго́ртваннем |
М. |
уго́ртванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уго́ртвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уго́ртваецца |
уго́ртваюцца |
Прошлы час |
м. |
уго́ртваўся |
уго́ртваліся |
ж. |
уго́ртвалася |
н. |
уго́ртвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уго́ртваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уго́ртваю |
уго́ртваем |
2-я ас. |
уго́ртваеш |
уго́ртваеце |
3-я ас. |
уго́ртвае |
уго́ртваюць |
Прошлы час |
м. |
уго́ртваў |
уго́ртвалі |
ж. |
уго́ртвала |
н. |
уго́ртвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уго́ртвай |
уго́ртвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уго́ртваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уго́ру
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уго́ру |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уго́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уго́чаны |
уго́чаная |
уго́чанае |
уго́чаныя |
Р. |
уго́чанага |
уго́чанай |
уго́чанага |
уго́чаных |
Д. |
уго́чанаму |
уго́чанай |
уго́чанаму |
уго́чаным |
В. |
уго́чаны |
уго́чаную |
уго́чанае |
уго́чаныя уго́чаных |
Т. |
уго́чаным |
уго́чанай уго́чанаю |
уго́чаным |
уго́чанымі |
М. |
уго́чаным |
уго́чанай |
уго́чаным |
уго́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уго́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уго́чаны |
уго́чаная |
уго́чанае |
уго́чаныя |
Р. |
уго́чанага |
уго́чанай |
уго́чанага |
уго́чаных |
Д. |
уго́чанаму |
уго́чанай |
уго́чанаму |
уго́чаным |
В. |
уго́чаны |
уго́чаную |
уго́чанае |
уго́чаныя уго́чаных |
Т. |
уго́чаным |
уго́чанай уго́чанаю |
уго́чаным |
уго́чанымі |
М. |
уго́чаным |
уго́чанай |
уго́чаным |
уго́чаных |
Кароткая форма: уго́чана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уго́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уго́чваю |
уго́чваем |
2-я ас. |
уго́чваеш |
уго́чваеце |
3-я ас. |
уго́чвае |
уго́чваюць |
Прошлы час |
м. |
уго́чваў |
уго́чвалі |
ж. |
уго́чвала |
н. |
уго́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уго́чвай |
уго́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уго́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.