раскапушы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскапушу́ся |
раскапушы́мся |
2-я ас. |
раскапушы́шся |
раскапушыце́ся |
3-я ас. |
раскапушы́цца |
раскапуша́цца |
Прошлы час |
м. |
раскапушы́ўся |
раскапушы́ліся |
ж. |
раскапушы́лася |
н. |
раскапушы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскапушы́ся |
раскапушы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
раскапушы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раскара́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раскара́ка |
раскара́кі |
Р. |
раскара́кі |
раскара́к |
Д. |
раскара́цы |
раскара́кам |
В. |
раскара́ку |
раскара́к |
Т. |
раскара́кай раскара́каю |
раскара́камі |
М. |
раскара́цы |
раскара́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раскара́ка |
раскара́кі |
Р. |
раскара́кі |
раскара́к |
Д. |
раскара́ку |
раскара́кам |
В. |
раскара́ку |
раскара́к |
Т. |
раскара́кам |
раскара́камі |
М. |
раскара́ку |
раскара́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскара́чаны |
раскара́чаная |
раскара́чанае |
раскара́чаныя |
Р. |
раскара́чанага |
раскара́чанай раскара́чанае |
раскара́чанага |
раскара́чаных |
Д. |
раскара́чанаму |
раскара́чанай |
раскара́чанаму |
раскара́чаным |
В. |
раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.) |
раскара́чаную |
раскара́чанае |
раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.) |
Т. |
раскара́чаным |
раскара́чанай раскара́чанаю |
раскара́чаным |
раскара́чанымі |
М. |
раскара́чаным |
раскара́чанай |
раскара́чаным |
раскара́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскара́чаны |
раскара́чаная |
раскара́чанае |
раскара́чаныя |
Р. |
раскара́чанага |
раскара́чанай раскара́чанае |
раскара́чанага |
раскара́чаных |
Д. |
раскара́чанаму |
раскара́чанай |
раскара́чанаму |
раскара́чаным |
В. |
раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.) |
раскара́чаную |
раскара́чанае |
раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.) |
Т. |
раскара́чаным |
раскара́чанай раскара́чанаю |
раскара́чаным |
раскара́чанымі |
М. |
раскара́чаным |
раскара́чанай |
раскара́чаным |
раскара́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раскара́чаны |
раскара́чаная |
раскара́чанае |
раскара́чаныя |
Р. |
раскара́чанага |
раскара́чанай раскара́чанае |
раскара́чанага |
раскара́чаных |
Д. |
раскара́чанаму |
раскара́чанай |
раскара́чанаму |
раскара́чаным |
В. |
раскара́чаны (неадуш.) раскара́чанага (адуш.) |
раскара́чаную |
раскара́чанае |
раскара́чаныя (неадуш.) раскара́чаных (адуш.) |
Т. |
раскара́чаным |
раскара́чанай раскара́чанаю |
раскара́чаным |
раскара́чанымі |
М. |
раскара́чаным |
раскара́чанай |
раскара́чаным |
раскара́чаных |
Кароткая форма: раскара́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскара́чваюся |
раскара́чваемся |
2-я ас. |
раскара́чваешся |
раскара́чваецеся |
3-я ас. |
раскара́чваецца |
раскара́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
раскара́чваўся |
раскара́чваліся |
ж. |
раскара́чвалася |
н. |
раскара́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскара́чвайся |
раскара́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раскара́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскара́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раскара́чваю |
раскара́чваем |
2-я ас. |
раскара́чваеш |
раскара́чваеце |
3-я ас. |
раскара́чвае |
раскара́чваюць |
Прошлы час |
м. |
раскара́чваў |
раскара́чвалі |
ж. |
раскара́чвала |
н. |
раскара́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
раскара́чвай |
раскара́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раскара́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.