ку́льцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ку́льцік | ку́льцікі | |
ку́льціку | ку́льцікаў | |
ку́льціку | ку́льцікам | |
ку́льцік | ку́льцікі | |
ку́льцікам | ку́льцікамі | |
ку́льціку | ку́льціках |
Крыніцы:
ку́льцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ку́льцік | ку́льцікі | |
ку́льціку | ку́льцікаў | |
ку́льціку | ку́льцікам | |
ку́льцік | ку́льцікі | |
ку́льцікам | ку́льцікамі | |
ку́льціку | ку́льціках |
Крыніцы:
ку́льша
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ку́льша | ку́льшы | |
ку́льшы | ку́льш ку́льшаў |
|
ку́льшы | ку́льшам | |
ку́льшу | ку́льшы | |
ку́льшай ку́льшаю |
ку́льшамі | |
ку́льшы | ку́льшах |
Крыніцы:
Кульшыно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Кульшыно́ | |
Кульшына́ | |
Кульшыну́ | |
Кульшыно́ | |
Кульшыно́м | |
Кульшыне́ |
Ку́льшычы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ку́льшычы | |
Ку́льшыч Ку́льшычаў |
|
Ку́льшычам | |
Ку́льшычы | |
Ку́льшычамі | |
Ку́льшычах |
ку́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ку́ля | ку́лі | |
ку́лі | ку́ль | |
ку́лі | ку́лям | |
ку́лю | ку́лі | |
ку́ляй ку́ляю |
ку́лямі | |
ку́лі | ку́лях |
Крыніцы:
куля́бскі
прыметнік, адносны
куля́бскі | куля́бская | куля́бскае | куля́бскія | |
куля́бскага | куля́бскай куля́бскае |
куля́бскага | куля́бскіх | |
куля́бскаму | куля́бскай | куля́бскаму | куля́бскім | |
куля́бскі ( куля́бскага ( |
куля́бскую | куля́бскае | куля́бскія ( куля́бскіх ( |
|
куля́бскім | куля́бскай куля́бскаю |
куля́бскім | куля́бскімі | |
куля́бскім | куля́бскай | куля́бскім | куля́бскіх |
Крыніцы:
кулябя́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кулябя́ка | кулябя́кі | |
кулябя́кі | кулябя́к | |
кулябя́цы | кулябя́кам | |
кулябя́ку | кулябя́кі | |
кулябя́кай кулябя́каю |
кулябя́камі | |
кулябя́цы | кулябя́ках |
Крыніцы:
кулябя́чны
прыметнік, адносны
кулябя́чны | кулябя́чная | кулябя́чнае | кулябя́чныя | |
кулябя́чнага | кулябя́чнай кулябя́чнае |
кулябя́чнага | кулябя́чных | |
кулябя́чнаму | кулябя́чнай | кулябя́чнаму | кулябя́чным | |
кулябя́чнага кулябя́чны |
кулябя́чную | кулябя́чнае | кулябя́чных кулябя́чныя |
|
кулябя́чным | кулябя́чнай кулябя́чнаю |
кулябя́чным | кулябя́чнымі | |
кулябя́чным | кулябя́чнай | кулябя́чным | кулябя́чных |
Крыніцы:
Куляві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Куляві́чы | |
Куляві́ч Куляві́чаў |
|
Куляві́чам | |
Куляві́чы | |
Куляві́чамі | |
Куляві́чах |
кулявы́
прыметнік, адносны
кулявы́ | кулява́я | куляво́е | кулявы́я | |
куляво́га | куляво́й куляво́е |
куляво́га | кулявы́х | |
куляво́му | куляво́й | куляво́му | кулявы́м | |
кулявы́ ( куляво́га ( |
куляву́ю | куляво́е | кулявы́я ( кулявы́х ( |
|
кулявы́м | куляво́й куляво́ю |
кулявы́м | кулявы́мі | |
кулявы́м | куляво́й | кулявы́м | кулявы́х |
Крыніцы: