Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ку́льцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́льцік ку́льцікі
Р. ку́льціку ку́льцікаў
Д. ку́льціку ку́льцікам
В. ку́льцік ку́льцікі
Т. ку́льцікам ку́льцікамі
М. ку́льціку ку́льціках

Крыніцы: piskunou2012.

ку́льша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́льша ку́льшы
Р. ку́льшы ку́льш
ку́льшаў
Д. ку́льшы ку́льшам
В. ку́льшу ку́льшы
Т. ку́льшай
ку́льшаю
ку́льшамі
М. ку́льшы ку́льшах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Кульшыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кульшыно́
Р. Кульшына́
Д. Кульшыну́
В. Кульшыно́
Т. Кульшыно́м
М. Кульшыне́

Ку́льшычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́льшычы
Р. Ку́льшыч
Ку́льшычаў
Д. Ку́льшычам
В. Ку́льшычы
Т. Ку́льшычамі
М. Ку́льшычах

ку́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ля ку́лі
Р. ку́лі ку́ль
Д. ку́лі ку́лям
В. ку́лю ку́лі
Т. ку́ляй
ку́ляю
ку́лямі
М. ку́лі ку́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

куля́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куля́бскі куля́бская куля́бскае куля́бскія
Р. куля́бскага куля́бскай
куля́бскае
куля́бскага куля́бскіх
Д. куля́бскаму куля́бскай куля́бскаму куля́бскім
В. куля́бскі (неадуш.)
куля́бскага (адуш.)
куля́бскую куля́бскае куля́бскія (неадуш.)
куля́бскіх (адуш.)
Т. куля́бскім куля́бскай
куля́бскаю
куля́бскім куля́бскімі
М. куля́бскім куля́бскай куля́бскім куля́бскіх

Крыніцы: piskunou2012.

кулябя́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кулябя́ка кулябя́кі
Р. кулябя́кі кулябя́к
Д. кулябя́цы кулябя́кам
В. кулябя́ку кулябя́кі
Т. кулябя́кай
кулябя́каю
кулябя́камі
М. кулябя́цы кулябя́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кулябя́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулябя́чны кулябя́чная кулябя́чнае кулябя́чныя
Р. кулябя́чнага кулябя́чнай
кулябя́чнае
кулябя́чнага кулябя́чных
Д. кулябя́чнаму кулябя́чнай кулябя́чнаму кулябя́чным
В. кулябя́чнага
кулябя́чны
кулябя́чную кулябя́чнае кулябя́чных
кулябя́чныя
Т. кулябя́чным кулябя́чнай
кулябя́чнаю
кулябя́чным кулябя́чнымі
М. кулябя́чным кулябя́чнай кулябя́чным кулябя́чных

Крыніцы: tsblm1996.

Куляві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Куляві́чы
Р. Куляві́ч
Куляві́чаў
Д. Куляві́чам
В. Куляві́чы
Т. Куляві́чамі
М. Куляві́чах

кулявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулявы́ кулява́я куляво́е кулявы́я
Р. куляво́га куляво́й
куляво́е
куляво́га кулявы́х
Д. куляво́му куляво́й куляво́му кулявы́м
В. кулявы́ (неадуш.)
куляво́га (адуш.)
куляву́ю куляво́е кулявы́я (неадуш.)
кулявы́х (адуш.)
Т. кулявы́м куляво́й
куляво́ю
кулявы́м кулявы́мі
М. кулявы́м куляво́й кулявы́м кулявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.