асве́тніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́тніцкі |
асве́тніцкая |
асве́тніцкае |
асве́тніцкія |
| Р. |
асве́тніцкага |
асве́тніцкай
асве́тніцкае |
асве́тніцкага |
асве́тніцкіх |
| Д. |
асве́тніцкаму |
асве́тніцкай |
асве́тніцкаму |
асве́тніцкім |
| В. |
асве́тніцкі (неадуш.)
асве́тніцкага (адуш.) |
асве́тніцкую |
асве́тніцкае |
асве́тніцкія (неадуш.)
асве́тніцкіх (адуш.) |
| Т. |
асве́тніцкім |
асве́тніцкай
асве́тніцкаю |
асве́тніцкім |
асве́тніцкімі |
| М. |
асве́тніцкім |
асве́тніцкай |
асве́тніцкім |
асве́тніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асве́тніцтва |
| Р. |
асве́тніцтва |
| Д. |
асве́тніцтву |
| В. |
асве́тніцтва |
| Т. |
асве́тніцтвам |
| М. |
асве́тніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́тны |
асве́тная |
асве́тнае |
асве́тныя |
| Р. |
асве́тнага |
асве́тнай
асве́тнае |
асве́тнага |
асве́тных |
| Д. |
асве́тнаму |
асве́тнай |
асве́тнаму |
асве́тным |
| В. |
асве́тны (неадуш.)
асве́тнага (адуш.) |
асве́тную |
асве́тнае |
асве́тныя (неадуш.)
асве́тных (адуш.) |
| Т. |
асве́тным |
асве́тнай
асве́тнаю |
асве́тным |
асве́тнымі |
| М. |
асве́тным |
асве́тнай |
асве́тным |
асве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асве́чанасць |
| Р. |
асве́чанасці |
| Д. |
асве́чанасці |
| В. |
асве́чанасць |
| Т. |
асве́чанасцю |
| М. |
асве́чанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́чаны |
асве́чаная |
асве́чанае |
асве́чаныя |
| Р. |
асве́чанага |
асве́чанай
асве́чанае |
асве́чанага |
асве́чаных |
| Д. |
асве́чанаму |
асве́чанай |
асве́чанаму |
асве́чаным |
| В. |
асве́чаны (неадуш.)
асве́чанага (адуш.) |
асве́чаную |
асве́чанае |
асве́чаныя (неадуш.)
асве́чаных (адуш.) |
| Т. |
асве́чаным |
асве́чанай
асве́чанаю |
асве́чаным |
асве́чанымі |
| М. |
асве́чаным |
асве́чанай |
асве́чаным |
асве́чаных |
Кароткая форма: асве́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асве́чванне |
асве́чванні |
| Р. |
асве́чвання |
асве́чванняў |
| Д. |
асве́чванню |
асве́чванням |
| В. |
асве́чванне |
асве́чванні |
| Т. |
асве́чваннем |
асве́чваннямі |
| М. |
асве́чванні |
асве́чваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
асве́чвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
асве́чваецца |
асве́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асве́чваўся |
асве́чваліся |
| ж. |
асве́чвалася |
| н. |
асве́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.