абме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абме́рны |
абме́рная |
абме́рнае |
абме́рныя |
Р. |
абме́рнага |
абме́рнай абме́рнае |
абме́рнага |
абме́рных |
Д. |
абме́рнаму |
абме́рнай |
абме́рнаму |
абме́рным |
В. |
абме́рны (неадуш.) абме́рнага (адуш.) |
абме́рную |
абме́рнае |
абме́рныя (неадуш.) абме́рных (адуш.) |
Т. |
абме́рным |
абме́рнай абме́рнаю |
абме́рным |
абме́рнымі |
М. |
абме́рным |
абме́рнай |
абме́рным |
абме́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́рці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абамру́ |
абамро́м |
2-я ас. |
абамрэ́ш |
абамраце́ |
3-я ас. |
абамрэ́ |
абамру́ць |
Прошлы час |
м. |
абмё́р |
абме́рлі |
ж. |
абме́рла |
н. |
абме́рла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абамры́ |
абамры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абме́ршчык |
абме́ршчыкі |
Р. |
абме́ршчыка |
абме́ршчыкаў |
Д. |
абме́ршчыку |
абме́ршчыкам |
В. |
абме́ршчыка |
абме́ршчыкаў |
Т. |
абме́ршчыкам |
абме́ршчыкамі |
М. |
абме́ршчыку |
абме́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́ршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абме́ршчыца |
абме́ршчыцы |
Р. |
абме́ршчыцы |
абме́ршчыц |
Д. |
абме́ршчыцы |
абме́ршчыцам |
В. |
абме́ршчыцу |
абме́ршчыц |
Т. |
абме́ршчыцай абме́ршчыцаю |
абме́ршчыцамі |
М. |
абме́ршчыцы |
абме́ршчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяту́ |
абмяцё́м |
2-я ас. |
абмяце́ш |
абмецяце́ |
3-я ас. |
абмяце́ |
абмяту́ць |
Прошлы час |
м. |
абмё́ў |
абмялі́ |
ж. |
абмяла́ |
н. |
абмяло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяці́ |
абмяці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмё́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абме́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абмяту́ся |
абмяцё́мся |
2-я ас. |
абмяце́шся |
абмецяце́ся |
3-я ас. |
абмяце́цца |
абмяту́цца |
Прошлы час |
м. |
абмё́ўся |
абмялі́ся |
ж. |
абмяла́ся |
н. |
абмяло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
абмяці́ся |
абмяці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абмёўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абме́таць
‘абмятаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абме́таю |
абме́таем |
2-я ас. |
абме́таеш |
абме́таеце |
3-я ас. |
абме́тае |
абме́таюць |
Прошлы час |
м. |
абме́таў |
абме́талі |
ж. |
абме́тала |
н. |
абме́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абме́тай |
абме́тайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абме́таючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абме́цены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абме́цены |
абме́ценая |
абме́ценае |
абме́ценыя |
Р. |
абме́ценага |
абме́ценай абме́ценае |
абме́ценага |
абме́ценых |
Д. |
абме́ценаму |
абме́ценай |
абме́ценаму |
абме́ценым |
В. |
абме́цены (неадуш.) абме́ценага (адуш.) |
абме́ценую |
абме́ценае |
абме́ценыя (неадуш.) абме́ценых (адуш.) |
Т. |
абме́ценым |
абме́ценай абме́ценаю |
абме́ценым |
абме́ценымі |
М. |
абме́ценым |
абме́ценай |
абме́ценым |
абме́ценых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́цены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абме́цены |
абме́ценая |
абме́ценае |
абме́ценыя |
Р. |
абме́ценага |
абме́ценай абме́ценае |
абме́ценага |
абме́ценых |
Д. |
абме́ценаму |
абме́ценай |
абме́ценаму |
абме́ценым |
В. |
абме́цены (неадуш.) абме́ценага (адуш.) |
абме́ценую |
абме́ценае |
абме́ценыя (неадуш.) абме́ценых (адуш.) |
Т. |
абме́ценым |
абме́ценай абме́ценаю |
абме́ценым |
абме́ценымі |
М. |
абме́ценым |
абме́ценай |
абме́ценым |
абме́ценых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абме́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абме́цены |
абме́ценая |
абме́ценае |
абме́ценыя |
Р. |
абме́ценага |
абме́ценай абме́ценае |
абме́ценага |
абме́ценых |
Д. |
абме́ценаму |
абме́ценай |
абме́ценаму |
абме́ценым |
В. |
абме́цены (неадуш.) абме́ценага (адуш.) |
абме́ценую |
абме́ценае |
абме́ценыя (неадуш.) абме́ценых (адуш.) |
Т. |
абме́ценым |
абме́ценай абме́ценаю |
абме́ценым |
абме́ценымі |
М. |
абме́ценым |
абме́ценай |
абме́ценым |
абме́ценых |
Кароткая форма: абме́цена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.