Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абалга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абалгу́ абалжо́м
2-я ас. абалжэ́ш абалжаце́
3-я ас. абалжэ́ абалгу́ць
Прошлы час
м. абалга́ў абалга́лі
ж. абалга́ла
н. абалга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абалга́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абале́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абале́лы абале́лая абале́лае абале́лыя
Р. абале́лага абале́лай
абале́лае		 абале́лага абале́лых
Д. абале́ламу абале́лай абале́ламу абале́лым
В. абале́лы (неадуш.)
абале́лага (адуш.)		 абале́лую абале́лае абале́лыя (неадуш.)
абале́лых (адуш.)
Т. абале́лым абале́лай
абале́лаю		 абале́лым абале́лымі
М. абале́лым абале́лай абале́лым абале́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Аба́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аба́лі
Р. Аба́ляў
Д. Аба́лям
В. Аба́лі
Т. Аба́лямі
М. Аба́лях

Абалі́кшты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Абалі́кшты
Р. Абалі́кшт
Абалі́кштаў
Д. Абалі́кштам
В. Абалі́кшты
Т. Абалі́кштамі
М. Абалі́кштах

абалі́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абалі́цыя абалі́цыі
Р. абалі́цыі абалі́цый
Д. абалі́цыі абалі́цыям
В. абалі́цыю абалі́цыі
Т. абалі́цыяй
абалі́цыяю		 абалі́цыямі
М. абалі́цыі абалі́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

абаліцыяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абаліцыяні́зм
Р. абаліцыяні́зму
Д. абаліцыяні́зму
В. абаліцыяні́зм
Т. абаліцыяні́змам
М. абаліцыяні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абаліцыяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абаліцыяні́ст абаліцыяні́сты
Р. абаліцыяні́ста абаліцыяні́стаў
Д. абаліцыяні́сту абаліцыяні́стам
В. абаліцыяні́ста абаліцыяні́стаў
Т. абаліцыяні́стам абаліцыяні́стамі
М. абаліцыяні́сце абаліцыяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абаліцыяні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абаліцыяні́стка абаліцыяні́сткі
Р. абаліцыяні́сткі абаліцыяні́стак
Д. абаліцыяні́стцы абаліцыяні́сткам
В. абаліцыяні́стку абаліцыяні́стак
Т. абаліцыяні́сткай
абаліцыяні́сткаю		 абаліцыяні́сткамі
М. абаліцыяні́стцы абаліцыяні́стках

Крыніцы: piskunou2012.

абаліцыяні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаліцыяні́сцкі абаліцыяні́сцкая абаліцыяні́сцкае абаліцыяні́сцкія
Р. абаліцыяні́сцкага абаліцыяні́сцкай
абаліцыяні́сцкае		 абаліцыяні́сцкага абаліцыяні́сцкіх
Д. абаліцыяні́сцкаму абаліцыяні́сцкай абаліцыяні́сцкаму абаліцыяні́сцкім
В. абаліцыяні́сцкі (неадуш.)
абаліцыяні́сцкага (адуш.)		 абаліцыяні́сцкую абаліцыяні́сцкае абаліцыяні́сцкія (неадуш.)
абаліцыяні́сцкіх (адуш.)
Т. абаліцыяні́сцкім абаліцыяні́сцкай
абаліцыяні́сцкаю		 абаліцыяні́сцкім абаліцыяні́сцкімі
М. абаліцыяні́сцкім абаліцыяні́сцкай абаліцыяні́сцкім абаліцыяні́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Аба́лішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аба́лішкі
Р. Аба́лішак
Аба́лішкаў
Д. Аба́лішкам
В. Аба́лішкі
Т. Аба́лішкамі
М. Аба́лішках