абалга́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абалга́ны |
абалга́ная |
абалга́нае |
абалга́ныя |
| Р. |
абалга́нага |
абалга́най абалга́нае |
абалга́нага |
абалга́ных |
| Д. |
абалга́наму |
абалга́най |
абалга́наму |
абалга́ным |
| В. |
абалга́ны (неадуш.) абалга́нага (адуш.) |
абалга́ную |
абалга́нае |
абалга́ныя (неадуш.) абалга́ных (адуш.) |
| Т. |
абалга́ным |
абалга́най абалга́наю |
абалга́ным |
абалга́нымі |
| М. |
абалга́ным |
абалга́най |
абалга́ным |
абалга́ных |
Кароткая форма: абалга́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абалга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абалгу́ |
абалжо́м |
| 2-я ас. |
абалжэ́ш |
абалжаце́ |
| 3-я ас. |
абалжэ́ |
абалгу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абалга́ў |
абалга́лі |
| ж. |
абалга́ла |
| н. |
абалга́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абалга́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Аба́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Аба́лі |
| Р. |
Аба́ляў |
| Д. |
Аба́лям |
| В. |
Аба́лі |
| Т. |
Аба́лямі |
| М. |
Аба́лях |
Абалі́кшты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Абалі́кшты |
| Р. |
Абалі́кшт Абалі́кштаў |
| Д. |
Абалі́кштам |
| В. |
Абалі́кшты |
| Т. |
Абалі́кштамі |
| М. |
Абалі́кштах |
абалі́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абалі́цыя |
абалі́цыі |
| Р. |
абалі́цыі |
абалі́цый |
| Д. |
абалі́цыі |
абалі́цыям |
| В. |
абалі́цыю |
абалі́цыі |
| Т. |
абалі́цыяй абалі́цыяю |
абалі́цыямі |
| М. |
абалі́цыі |
абалі́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаліцыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абаліцыяні́зм |
| Р. |
абаліцыяні́зму |
| Д. |
абаліцыяні́зму |
| В. |
абаліцыяні́зм |
| Т. |
абаліцыяні́змам |
| М. |
абаліцыяні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абаліцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абаліцыяні́ст |
абаліцыяні́сты |
| Р. |
абаліцыяні́ста |
абаліцыяні́стаў |
| Д. |
абаліцыяні́сту |
абаліцыяні́стам |
| В. |
абаліцыяні́ста |
абаліцыяні́стаў |
| Т. |
абаліцыяні́стам |
абаліцыяні́стамі |
| М. |
абаліцыяні́сце |
абаліцыяні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абаліцыяні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абаліцыяні́стка |
абаліцыяні́сткі |
| Р. |
абаліцыяні́сткі |
абаліцыяні́стак |
| Д. |
абаліцыяні́стцы |
абаліцыяні́сткам |
| В. |
абаліцыяні́стку |
абаліцыяні́стак |
| Т. |
абаліцыяні́сткай абаліцыяні́сткаю |
абаліцыяні́сткамі |
| М. |
абаліцыяні́стцы |
абаліцыяні́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абаліцыяні́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абаліцыяні́сцкі |
абаліцыяні́сцкая |
абаліцыяні́сцкае |
абаліцыяні́сцкія |
| Р. |
абаліцыяні́сцкага |
абаліцыяні́сцкай абаліцыяні́сцкае |
абаліцыяні́сцкага |
абаліцыяні́сцкіх |
| Д. |
абаліцыяні́сцкаму |
абаліцыяні́сцкай |
абаліцыяні́сцкаму |
абаліцыяні́сцкім |
| В. |
абаліцыяні́сцкі (неадуш.) абаліцыяні́сцкага (адуш.) |
абаліцыяні́сцкую |
абаліцыяні́сцкае |
абаліцыяні́сцкія (неадуш.) абаліцыяні́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
абаліцыяні́сцкім |
абаліцыяні́сцкай абаліцыяні́сцкаю |
абаліцыяні́сцкім |
абаліцыяні́сцкімі |
| М. |
абаліцыяні́сцкім |
абаліцыяні́сцкай |
абаліцыяні́сцкім |
абаліцыяні́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.