э́рзя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя |
Іншыя варыянты: эрзя́.
Крыніцы:
э́рзя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя |
Іншыя варыянты: эрзя́.
Крыніцы:
эрзя́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
| эрзя́ | эрзя́ | |
| эрзя́ | эрзя́ | |
| эрзя́ | эрзя́ | |
| эрзя́ | эрзя́ | |
| эрзя́ | эрзя́ | |
| эрзя́ | эрзя́ |
Іншыя варыянты: э́рзя.
Крыніцы:
э́рзя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя | |
| э́рзя | э́рзя |
Іншыя варыянты: эрзя́.
Крыніцы:
эрзя́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эрзя́нін | эрзя́не | |
| эрзя́ніна | эрзя́н | |
| эрзя́ніну | эрзя́нам | |
| эрзя́ніна | эрзя́н | |
| эрзя́нінам | эрзя́намі | |
| эрзя́ніне | эрзя́нах |
Крыніцы:
эрзя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эрзя́нка | эрзя́нкі | |
| эрзя́нкі | эрзя́нак | |
| эрзя́нцы | эрзя́нкам | |
| эрзя́нку | эрзя́нак | |
| эрзя́нкай эрзя́нкаю |
эрзя́нкамі | |
| эрзя́нцы | эрзя́нках |
Крыніцы:
эрзя́нскі
прыметнік, адносны
| эрзя́нскі | эрзя́нская | эрзя́нскае | эрзя́нскія | |
| эрзя́нскага | эрзя́нскай эрзя́нскае |
эрзя́нскага | эрзя́нскіх | |
| эрзя́нскаму | эрзя́нскай | эрзя́нскаму | эрзя́нскім | |
| эрзя́нскі ( эрзя́нскага ( |
эрзя́нскую | эрзя́нскае | эрзя́нскія ( эрзя́нскіх ( |
|
| эрзя́нскім | эрзя́нскай эрзя́нскаю |
эрзя́нскім | эрзя́нскімі | |
| эрзя́нскім | эрзя́нскай | эрзя́нскім | эрзя́нскіх | |
Крыніцы:
э́ркер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| э́ркер | э́ркеры | |
| э́ркера | э́ркераў | |
| э́ркеру | э́ркерам | |
| э́ркер | э́ркеры | |
| э́ркерам | э́ркерамі | |
| э́ркеры | э́ркерах |
Крыніцы:
э́ркерны
прыметнік, адносны
| э́ркерны | э́ркерная | э́ркернае | э́ркерныя | |
| э́ркернага | э́ркернай э́ркернае |
э́ркернага | э́ркерных | |
| э́ркернаму | э́ркернай | э́ркернаму | э́ркерным | |
| э́ркерны ( э́ркернага ( |
э́ркерную | э́ркернае | э́ркерныя ( э́ркерных ( |
|
| э́ркерным | э́ркернай э́ркернаю |
э́ркерным | э́ркернымі | |
| э́ркерным | э́ркернай | э́ркерным | э́ркерных | |
Крыніцы:
э́рл
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| э́рл | э́рлы | |
| э́рла | э́рлаў | |
| э́рлу | э́рлам | |
| э́рла | э́рлаў | |
| э́рлам | э́рламі | |
| э́рле | э́рлах |
Крыніцы:
эрлі́фт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эрлі́фт | эрлі́фты | |
| эрлі́фта | эрлі́фтаў | |
| эрлі́фту | эрлі́фтам | |
| эрлі́фт | эрлі́фты | |
| эрлі́фтам | эрлі́фтамі | |
| эрлі́фце | эрлі́фтах |
Іншыя варыянты: э́рліфт.
Крыніцы: