Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цяльпу́к

‘нязграбны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяльпу́к цельпукі́
Р. цельпука́ цельпуко́ў
Д. цельпуку́ цельпука́м
В. цельпука́ цельпуко́ў
Т. цельпуко́м цельпука́мі
М. цельпуку́ цельпука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цяльпу́к

‘кавалак дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяльпу́к цельпукі́
Р. цельпука́ цельпуко́ў
Д. цельпуку́ цельпука́м
В. цяльпу́к цельпукі́
Т. цельпуко́м цельпука́мі
М. цельпуку́ цельпука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цяльпу́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяльпу́чка цяльпу́чкі
Р. цяльпу́чкі цяльпу́чак
Д. цяльпу́чцы цяльпу́чкам
В. цяльпу́чку цяльпу́чак
Т. цяльпу́чкай
цяльпу́чкаю
цяльпу́чкамі
М. цяльпу́чцы цяльпу́чках

Крыніцы: piskunou2012.

цяля́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. цяля́ цяля́ты
Р. цяля́ці цяля́т
Д. цяля́ці цяля́там
В. цяля́ цяля́т
Т. цялё́м цяля́тамі
М. цяля́ці цяля́тах

Іншыя варыянты: цялё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цяля́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цяля́давічы
Р. Цяля́давіч
Цяля́давічаў
Д. Цяля́давічам
В. Цяля́давічы
Т. Цяля́давічамі
М. Цяля́давічах

Цяля́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цяля́кава
Р. Цяля́кава
Д. Цяля́каву
В. Цяля́кава
Т. Цяля́кавам
М. Цяля́каве

цяля́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цяля́каўскі цяля́каўская цяля́каўскае цяля́каўскія
Р. цяля́каўскага цяля́каўскай
цяля́каўскае
цяля́каўскага цяля́каўскіх
Д. цяля́каўскаму цяля́каўскай цяля́каўскаму цяля́каўскім
В. цяля́каўскі (неадуш.)
цяля́каўскага (адуш.)
цяля́каўскую цяля́каўскае цяля́каўскія (неадуш.)
цяля́каўскіх (адуш.)
Т. цяля́каўскім цяля́каўскай
цяля́каўскаю
цяля́каўскім цяля́каўскімі
М. цяля́каўскім цяля́каўскай цяля́каўскім цяля́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

цяля́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяля́тка цяля́ткі
Р. цяля́тка цяля́так
Д. цяля́тку цяля́ткам
В. цяля́тка цяля́так
Т. цяля́ткам цяля́ткамі
М. цяля́тку цяля́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цяля́ткава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цяля́ткава
Р. Цяля́ткава
Д. Цяля́ткаву
В. Цяля́ткава
Т. Цяля́ткавам
М. Цяля́ткаве

цяля́тнік

‘той, хто даглядае цялят’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяля́тнік цяля́тнікі
Р. цяля́тніка цяля́тнікаў
Д. цяля́тніку цяля́тнікам
В. цяля́тніка цяля́тнікаў
Т. цяля́тнікам цяля́тнікамі
М. цяля́тніку цяля́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.