цяля́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. цяля́ цяля́ты
Р. цяля́ці цяля́т
Д. цяля́ці цяля́там
В. цяля́ цяля́т
Т. цялё́м цяля́тамі
М. цяля́ці цяля́тах

Іншыя варыянты: цялё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)