цяльпу́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цяльпу́чка | цяльпу́чкі | |
| цяльпу́чкі | цяльпу́чак | |
| цяльпу́чцы | цяльпу́чкам | |
| цяльпу́чку | цяльпу́чак | |
| цяльпу́чкай цяльпу́чкаю |
цяльпу́чкамі | |
| цяльпу́чцы | цяльпу́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)