Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ахе́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахе́ец ахе́йцы
Р. ахе́йца ахе́йцаў
Д. ахе́йцу ахе́йцам
В. ахе́йца ахе́йцаў
Т. ахе́йцам ахе́йцамі
М. ахе́йцу ахе́йцах

Крыніцы: sbm2012.

ахе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахе́йскі ахе́йская ахе́йскае ахе́йскія
Р. ахе́йскага ахе́йскай
ахе́йскае		 ахе́йскага ахе́йскіх
Д. ахе́йскаму ахе́йскай ахе́йскаму ахе́йскім
В. ахе́йскі (неадуш.)
ахе́йскага (адуш.)		 ахе́йскую ахе́йскае ахе́йскія (неадуш.)
ахе́йскіх (адуш.)
Т. ахе́йскім ахе́йскай
ахе́йскаю		 ахе́йскім ахе́йскімі
М. ахе́йскім ахе́йскай ахе́йскім ахе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

а́хенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́хенскі а́хенская а́хенскае а́хенскія
Р. а́хенскага а́хенскай
а́хенскае		 а́хенскага а́хенскіх
Д. а́хенскаму а́хенскай а́хенскаму а́хенскім
В. а́хенскі (неадуш.)
а́хенскага (адуш.)		 а́хенскую а́хенскае а́хенскія (неадуш.)
а́хенскіх (адуш.)
Т. а́хенскім а́хенскай
а́хенскаю		 а́хенскім а́хенскімі
М. а́хенскім а́хенскай а́хенскім а́хенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ахілаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахілаў ахілава ахілава ахілавы
Р. ахілавага ахілавай
ахілавае		 ахілавага ахілавых
Д. ахілаваму ахілавай ахілаваму ахілавым
В. ахілаў
ахілавага		 ахілаву ахілава ахілавы
Т. ахілавым ахілавай
ахілаваю		 ахілавым ахілавымі
М. ахілавым ахілавай ахілавым ахілавых

ахілаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахілаў ахілава ахілава ахілавы
Р. ахілавага ахілавай
ахілавае		 ахілавага ахілавых
Д. ахілаваму ахілавай ахілаваму ахілавым
В. ахілаў
ахілавага		 ахілаву ахілава ахілавы
Т. ахілавым ахілавай
ахілаваю		 ахілавым ахілавымі
М. ахілавым ахілавай ахілавым ахілавых

ахі́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахі́лены ахі́леная ахі́ленае ахі́леныя
Р. ахі́ленага ахі́ленай
ахі́ленае		 ахі́ленага ахі́леных
Д. ахі́ленаму ахі́ленай ахі́ленаму ахі́леным
В. ахі́лены (неадуш.)
ахі́ленага (адуш.)		 ахі́леную ахі́ленае ахі́леныя (неадуш.)
ахі́леных (адуш.)
Т. ахі́леным ахі́ленай
ахі́ленаю		 ахі́леным ахі́ленымі
М. ахі́леным ахі́ленай ахі́леным ахі́леных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

ахі́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахі́лены ахі́леная ахі́ленае ахі́леныя
Р. ахі́ленага ахі́ленай
ахі́ленае		 ахі́ленага ахі́леных
Д. ахі́ленаму ахі́ленай ахі́ленаму ахі́леным
В. ахі́лены (неадуш.)
ахі́ленага (адуш.)		 ахі́леную ахі́ленае ахі́леныя (неадуш.)
ахі́леных (адуш.)
Т. ахі́леным ахі́ленай
ахі́ленаю		 ахі́леным ахі́ленымі
М. ахі́леным ахі́ленай ахі́леным ахі́леных

Кароткая форма: ахі́лена.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Ахіле́с

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ахіле́с
Р. Ахіле́са
Д. Ахіле́су
В. Ахіле́са
Т. Ахіле́сам
М. Ахіле́се

Крыніцы: piskunou2012.

ахіле́саў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахіле́саў ахіле́сава ахіле́сава ахіле́савы
Р. ахіле́савага ахіле́савай
ахіле́савае		 ахіле́савага ахіле́савых
Д. ахіле́саваму ахіле́савай ахіле́саваму ахіле́савым
В. ахіле́саў (неадуш.)
ахіле́савага (адуш.)		 ахіле́саву ахіле́сава ахіле́савы (неадуш.)
ахіле́савых (адуш.)
Т. ахіле́савым ахіле́савай
ахіле́саваю		 ахіле́савым ахіле́савымі
М. ахіле́савым ахіле́савай ахіле́савым ахіле́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахілі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахілю́ ахі́лім
2-я ас. ахі́ліш ахі́ліце
3-я ас. ахі́ліць ахі́ляць
Прошлы час
м. ахілі́ў ахілі́лі
ж. ахілі́ла
н. ахілі́ла
Загадны лад
2-я ас. ахілі́ ахілі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ахілі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.