ахвя́рніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахвя́рніцкі ахвя́рніцкая ахвя́рніцкае ахвя́рніцкія
Р. ахвя́рніцкага ахвя́рніцкай
ахвя́рніцкае		 ахвя́рніцкага ахвя́рніцкіх
Д. ахвя́рніцкаму ахвя́рніцкай ахвя́рніцкаму ахвя́рніцкім
В. ахвя́рніцкі (неадуш.)
ахвя́рніцкага (адуш.)		 ахвя́рніцкую ахвя́рніцкае ахвя́рніцкія (неадуш.)
ахвя́рніцкіх (адуш.)
Т. ахвя́рніцкім ахвя́рніцкай
ахвя́рніцкаю		 ахвя́рніцкім ахвя́рніцкімі
М. ахвя́рніцкім ахвя́рніцкай ахвя́рніцкім ахвя́рніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)