аўтарысо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтарысо́ра |
аўтарысо́ры |
| Р. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́р |
| Д. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́рам |
| В. |
аўтарысо́ру |
аўтарысо́ры |
| Т. |
аўтарысо́рай аўтарысо́раю |
аўтарысо́рамі |
| М. |
аўтарысо́ры |
аўтарысо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтарыта́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтарыта́рнасць |
| Р. |
аўтарыта́рнасці |
| Д. |
аўтарыта́рнасці |
| В. |
аўтарыта́рнасць |
| Т. |
аўтарыта́рнасцю |
| М. |
аўтарыта́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтарыта́рна-бюракраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чны |
аўтарыта́рна-бюракраты́чная |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чныя |
| Р. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнага |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнага |
аўтарыта́рна-бюракраты́чных |
| Д. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнаму |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнаму |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
| В. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чны (неадуш.) аўтарыта́рна-бюракраты́чнага (адуш.) |
аўтарыта́рна-бюракраты́чную |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнае |
аўтарыта́рна-бюракраты́чныя (неадуш.) аўтарыта́рна-бюракраты́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай аўтарыта́рна-бюракраты́чнаю |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнымі |
| М. |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чнай |
аўтарыта́рна-бюракраты́чным |
аўтарыта́рна-бюракраты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі |
аўтарыта́рна-дыкта́тарская |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскія |
| Р. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскага |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскага |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх |
| Д. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскаму |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскаму |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
| В. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскі (неадуш.) аўтарыта́рна-дыкта́тарскага (адуш.) |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскую |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскае |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскія (неадуш.) аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай аўтарыта́рна-дыкта́тарскаю |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскімі |
| М. |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскай |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскім |
аўтарыта́рна-дыкта́тарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарыта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарыта́рны |
аўтарыта́рная |
аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рныя |
| Р. |
аўтарыта́рнага |
аўтарыта́рнай аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рнага |
аўтарыта́рных |
| Д. |
аўтарыта́рнаму |
аўтарыта́рнай |
аўтарыта́рнаму |
аўтарыта́рным |
| В. |
аўтарыта́рны (неадуш.) аўтарыта́рнага (адуш.) |
аўтарыта́рную |
аўтарыта́рнае |
аўтарыта́рныя (неадуш.) аўтарыта́рных (адуш.) |
| Т. |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнай аўтарыта́рнаю |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнымі |
| М. |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рнай |
аўтарыта́рным |
аўтарыта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтарытары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтарытары́зм |
| Р. |
аўтарытары́зму |
| Д. |
аўтарытары́зму |
| В. |
аўтарытары́зм |
| Т. |
аўтарытары́змам |
| М. |
аўтарытары́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарытары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтарытары́ст |
аўтарытары́сты |
| Р. |
аўтарытары́ста |
аўтарытары́стаў |
| Д. |
аўтарытары́сту |
аўтарытары́стам |
| В. |
аўтарытары́ста |
аўтарытары́стаў |
| Т. |
аўтарытары́стам |
аўтарытары́стамі |
| М. |
аўтарытары́сце |
аўтарытары́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтарытэ́т
‘аўтарытэтная асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтарытэ́т |
аўтарытэ́ты |
| Р. |
аўтарытэ́та |
аўтарытэ́таў |
| Д. |
аўтарытэ́ту |
аўтарытэ́там |
| В. |
аўтарытэ́та |
аўтарытэ́таў |
| Т. |
аўтарытэ́там |
аўтарытэ́тамі |
| М. |
аўтарытэ́це |
аўтарытэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтарытэ́т
‘агульна прызнанае значэнне, уплыў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтарытэ́т |
| Р. |
аўтарытэ́ту |
| Д. |
аўтарытэ́ту |
| В. |
аўтарытэ́т |
| Т. |
аўтарытэ́там |
| М. |
аўтарытэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.