аўтарулявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарулявы́ аўтарулява́я аўтаруляво́е аўтарулявы́я
Р. аўтаруляво́га аўтаруляво́й
аўтаруляво́е		 аўтаруляво́га аўтарулявы́х
Д. аўтаруляво́му аўтаруляво́й аўтаруляво́му аўтарулявы́м
В. аўтарулявы́ (неадуш.)
аўтаруляво́га (адуш.)		 аўтаруляву́ю аўтаруляво́е аўтарулявы́я (неадуш.)
аўтарулявы́х (адуш.)
Т. аўтарулявы́м аўтаруляво́й
аўтаруляво́ю		 аўтарулявы́м аўтарулявы́мі
М. аўтарулявы́м аўтаруляво́й аўтарулявы́м аўтарулявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)