Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

індуктава́ць

‘абумовіць (абумоўліваць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. індукту́ю індукту́ем
2-я ас. індукту́еш індукту́еце
3-я ас. індукту́е індукту́юць
Прошлы час
м. індуктава́ў індуктава́лі
ж. індуктава́ла
н. індуктава́ла
Загадны лад
2-я ас. індукту́й індукту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час індуктава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

інду́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інду́ктар інду́ктары
Р. інду́ктара інду́ктараў
Д. інду́ктару інду́ктарам
В. інду́ктар інду́ктары
Т. інду́ктарам інду́ктарамі
М. інду́ктары інду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інду́ктарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інду́ктарны інду́ктарная інду́ктарнае інду́ктарныя
Р. інду́ктарнага інду́ктарнай
інду́ктарнае		 інду́ктарнага інду́ктарных
Д. інду́ктарнаму інду́ктарнай інду́ктарнаму інду́ктарным
В. інду́ктарны (неадуш.)
інду́ктарнага (адуш.)		 інду́ктарную інду́ктарнае інду́ктарныя (неадуш.)
інду́ктарных (адуш.)
Т. інду́ктарным інду́ктарнай
інду́ктарнаю		 інду́ктарным інду́ктарнымі
М. інду́ктарным інду́ктарнай інду́ктарным інду́ктарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індуктатэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індуктатэрмі́чны індуктатэрмі́чная індуктатэрмі́чнае індуктатэрмі́чныя
Р. індуктатэрмі́чнага індуктатэрмі́чнай
індуктатэрмі́чнае		 індуктатэрмі́чнага індуктатэрмі́чных
Д. індуктатэрмі́чнаму індуктатэрмі́чнай індуктатэрмі́чнаму індуктатэрмі́чным
В. індуктатэрмі́чны (неадуш.)
індуктатэрмі́чнага (адуш.)		 індуктатэрмі́чную індуктатэрмі́чнае індуктатэрмі́чныя (неадуш.)
індуктатэрмі́чных (адуш.)
Т. індуктатэрмі́чным індуктатэрмі́чнай
індуктатэрмі́чнаю		 індуктатэрмі́чным індуктатэрмі́чнымі
М. індуктатэрмі́чным індуктатэрмі́чнай індуктатэрмі́чным індуктатэрмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

індуктатэрмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. індуктатэрмі́я
Р. індуктатэрмі́і
Д. індуктатэрмі́і
В. індуктатэрмі́ю
Т. індуктатэрмі́яй
індуктатэрмі́яю
М. індуктатэрмі́і

Крыніцы: piskunou2012.

індуктыві́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. індуктыві́зм
Р. індуктыві́зму
Д. індуктыві́зму
В. індуктыві́зм
Т. індуктыві́змам
М. індуктыві́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

індуктыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індуктыві́ст індуктыві́сты
Р. індуктыві́ста індуктыві́стаў
Д. індуктыві́сту індуктыві́стам
В. індуктыві́ста індуктыві́стаў
Т. індуктыві́стам індуктыві́стамі
М. індуктыві́сце індуктыві́стах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

індукты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. індукты́ўнасць
Р. індукты́ўнасці
Д. індукты́ўнасці
В. індукты́ўнасць
Т. індукты́ўнасцю
М. індукты́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

індукты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індукты́ўны індукты́ўная індукты́ўнае індукты́ўныя
Р. індукты́ўнага індукты́ўнай
індукты́ўнае		 індукты́ўнага індукты́ўных
Д. індукты́ўнаму індукты́ўнай індукты́ўнаму індукты́ўным
В. індукты́ўны (неадуш.)
індукты́ўнага (адуш.)		 індукты́ўную індукты́ўнае індукты́ўныя (неадуш.)
індукты́ўных (адуш.)
Т. індукты́ўным індукты́ўнай
індукты́ўнаю		 індукты́ўным індукты́ўнымі
М. індукты́ўным індукты́ўнай індукты́ўным індукты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

індукцы́йна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
індукцы́йна - -

Крыніцы: piskunou2012.