Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Чу́чаліцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чу́чаліцы
Р. Чу́чаліц
Чу́чаліцаў
Д. Чу́чаліцам
В. Чу́чаліцы
Т. Чу́чаліцамі
М. Чу́чаліцах

чу́чальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чальнік чу́чальнікі
Р. чу́чальніка чу́чальнікаў
Д. чу́чальніку чу́чальнікам
В. чу́чальніка чу́чальнікаў
Т. чу́чальнікам чу́чальнікамі
М. чу́чальніку чу́чальніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чу́чальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́чальны чу́чальная чу́чальнае чу́чальныя
Р. чу́чальнага чу́чальнай
чу́чальнае
чу́чальнага чу́чальных
Д. чу́чальнаму чу́чальнай чу́чальнаму чу́чальным
В. чу́чальны (неадуш.)
чу́чальнага (адуш.)
чу́чальную чу́чальнае чу́чальныя (неадуш.)
чу́чальных (адуш.)
Т. чу́чальным чу́чальнай
чу́чальнаю
чу́чальным чу́чальнымі
М. чу́чальным чу́чальнай чу́чальным чу́чальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Чучаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чучаны́
Р. Чучано́ў
Д. Чучана́м
В. Чучаны́
Т. Чучана́мі
М. Чучана́х

Чучвы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чучвы́
Р. Чучво́ў
Д. Чучва́м
В. Чучвы́
Т. Чучва́мі
М. Чучва́х

чу́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чка чу́чкі
Р. чу́чкі чу́чак
Д. чу́чцы чу́чкам
В. чу́чку чу́чкі
Т. чу́чкай
чу́чкаю
чу́чкамі
М. чу́чцы чу́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Чу́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чу́чча
Р. Чу́ччы
Д. Чу́ччы
В. Чу́ччу
Т. Чу́ччай
Чу́ччаю
М. Чу́ччы

чу́шка

‘свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́шка чу́шкі
Р. чу́шкі чу́шак
Д. чу́шцы чу́шкам
В. чу́шку чу́шак
Т. чу́шкай
чу́шкаю
чу́шкамі
М. чу́шцы чу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чу́шка

‘злітак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́шка чу́шкі
Р. чу́шкі чу́шак
Д. чу́шцы чу́шкам
В. чу́шку чу́шкі
Т. чу́шкай
чу́шкаю
чу́шкамі
М. чу́шцы чу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

чу́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́шкавы чу́шкавая чу́шкавае чу́шкавыя
Р. чу́шкавага чу́шкавай
чу́шкавае
чу́шкавага чу́шкавых
Д. чу́шкаваму чу́шкавай чу́шкаваму чу́шкавым
В. чу́шкавы (неадуш.)
чу́шкавага (адуш.)
чу́шкавую чу́шкавае чу́шкавыя (неадуш.)
чу́шкавых (адуш.)
Т. чу́шкавым чу́шкавай
чу́шкаваю
чу́шкавым чу́шкавымі
М. чу́шкавым чу́шкавай чу́шкавым чу́шкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.