Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чарнакні́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарнакні́жны	чарнакні́жная	чарнакні́жнае	чарнакні́жныя
Р.	чарнакні́жнага	чарнакні́жнай чарнакні́жнае	чарнакні́жнага	чарнакні́жных
Д.	чарнакні́жнаму	чарнакні́жнай	чарнакні́жнаму	чарнакні́жным
В.	чарнакні́жны (неадуш.) чарнакні́жнага (адуш.)	чарнакні́жную	чарнакні́жнае	чарнакні́жныя (неадуш.) чарнакні́жных (адуш.)
Т.	чарнакні́жным	чарнакні́жнай чарнакні́жнаю	чарнакні́жным	чарнакні́жнымі
М.	чарнакні́жным	чарнакні́жнай	чарнакні́жным	чарнакні́жных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарнако́рань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чарнако́сы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарнако́сы	чарнако́сая	чарнако́сае	чарнако́сыя
Р.	чарнако́сага	чарнако́сай чарнако́сае	чарнако́сага	чарнако́сых
Д.	чарнако́саму	чарнако́сай	чарнако́саму	чарнако́сым
В.	чарнако́сы (неадуш.) чарнако́сага (адуш.)	чарнако́сую	чарнако́сае	чарнако́сыя (неадуш.) чарнако́сых (адуш.)
Т.	чарнако́сым	чарнако́сай чарнако́саю	чарнако́сым	чарнако́сымі
М.	чарнако́сым	чарнако́сай	чарнако́сым	чарнако́сых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чарнакры́жы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарнакры́жы	чарнакры́жая	чарнакры́жае	чарнакры́жыя
Р.	чарнакры́жага	чарнакры́жай чарнакры́жае	чарнакры́жага	чарнакры́жых
Д.	чарнакры́жаму	чарнакры́жай	чарнакры́жаму	чарнакры́жым
В.	чарнакры́жы (неадуш.) чарнакры́жага (адуш.)	чарнакры́жую	чарнакры́жае	чарнакры́жыя (неадуш.) чарнакры́жых (адуш.)
Т.	чарнакры́жым	чарнакры́жай чарнакры́жаю	чарнакры́жым	чарнакры́жымі
М.	чарнакры́жым	чарнакры́жай	чарнакры́жым	чарнакры́жых

Крыніцы: piskunou2012.

чарнакры́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарнакры́лы	чарнакры́лая	чарнакры́лае	чарнакры́лыя
Р.	чарнакры́лага	чарнакры́лай чарнакры́лае	чарнакры́лага	чарнакры́лых
Д.	чарнакры́ламу	чарнакры́лай	чарнакры́ламу	чарнакры́лым
В.	чарнакры́лы (неадуш.) чарнакры́лага (адуш.)	чарнакры́лую	чарнакры́лае	чарнакры́лыя (неадуш.) чарнакры́лых (адуш.)
Т.	чарнакры́лым	чарнакры́лай чарнакры́лаю	чарнакры́лым	чарнакры́лымі
М.	чарнакры́лым	чарнакры́лай	чарнакры́лым	чарнакры́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чарнаку́дры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарнаку́дры	чарнаку́драя	чарнаку́драе	чарнаку́дрыя
Р.	чарнаку́драга	чарнаку́драй чарнаку́драе	чарнаку́драга	чарнаку́дрых
Д.	чарнаку́драму	чарнаку́драй	чарнаку́драму	чарнаку́дрым
В.	чарнаку́дры (неадуш.) чарнаку́драга (адуш.)	чарнаку́друю	чарнаку́драе	чарнаку́дрыя (неадуш.) чарнаку́дрых (адуш.)
Т.	чарнаку́дрым	чарнаку́драй чарнаку́драю	чарнаку́дрым	чарнаку́дрымі
М.	чарнаку́дрым	чарнаку́драй	чарнаку́дрым	чарнаку́дрых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

чарнале́сіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Чарнале́скі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

чарнале́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарналі́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чарналі́сты	чарналі́стая	чарналі́стае	чарналі́стыя
Р.	чарналі́стага	чарналі́стай чарналі́стае	чарналі́стага	чарналі́стых
Д.	чарналі́стаму	чарналі́стай	чарналі́стаму	чарналі́стым
В.	чарналі́сты (неадуш.) чарналі́стага (адуш.)	чарналі́стую	чарналі́стае	чарналі́стыя (неадуш.) чарналі́стых (адуш.)
Т.	чарналі́стым	чарналі́стай чарналі́стаю	чарналі́стым	чарналі́стымі
М.	чарналі́стым	чарналі́стай	чарналі́стым	чарналі́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum