чарнако́рань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чарнако́рань
Р. чарнако́раню
Д. чарнако́раню
В. чарнако́рань
Т. чарнако́ранем
М. чарнако́рані

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)