паверадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павераджу́ |
павярэ́дзім |
2-я ас. |
павярэ́дзіш |
павярэ́дзіце |
3-я ас. |
павярэ́дзіць |
павярэ́дзяць |
Прошлы час |
м. |
паверадзі́ў |
паверадзі́лі |
ж. |
паверадзі́ла |
н. |
паверадзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паверадзі́ |
паверадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паверадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
паве́раны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
паве́раны |
паве́раныя |
Р. |
паве́ранага |
паве́раных |
Д. |
паве́ранаму |
паве́раным |
В. |
паве́ранага |
паве́раных |
Т. |
паве́раным |
паве́ранымі |
М. |
паве́раным |
паве́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паве́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паве́раны |
паве́раная |
паве́ранае |
паве́раныя |
Р. |
паве́ранага |
паве́ранай паве́ранае |
паве́ранага |
паве́раных |
Д. |
паве́ранаму |
паве́ранай |
паве́ранаму |
паве́раным |
В. |
паве́раны (неадуш.) паве́ранага (адуш.) |
паве́раную |
паве́ранае |
паве́раныя (неадуш.) паве́раных (адуш.) |
Т. |
паве́раным |
паве́ранай паве́ранаю |
паве́раным |
паве́ранымі |
М. |
паве́раным |
паве́ранай |
паве́раным |
паве́раных |
Кароткая форма: паве́рана.
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паве́рачны |
паве́рачная |
паве́рачнае |
паве́рачныя |
Р. |
паве́рачнага |
паве́рачнай паве́рачнае |
паве́рачнага |
паве́рачных |
Д. |
паве́рачнаму |
паве́рачнай |
паве́рачнаму |
паве́рачным |
В. |
паве́рачны (неадуш.) паве́рачнага (адуш.) |
паве́рачную |
паве́рачнае |
паве́рачныя (неадуш.) паве́рачных (адуш.) |
Т. |
паве́рачным |
паве́рачнай паве́рачнаю |
паве́рачным |
паве́рачнымі |
М. |
паве́рачным |
паве́рачнай |
паве́рачным |
паве́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паверашча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паверашчу́ |
паверашчы́м |
2-я ас. |
паверашчы́ш |
паверашчыце́ |
3-я ас. |
паверашчы́ць |
паверашча́ць |
Прошлы час |
м. |
паверашча́ў |
паверашча́лі |
ж. |
паверашча́ла |
н. |
паверашча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паверашчы́ |
паверашчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паверашча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паве́р’е |
паве́р’і |
Р. |
паве́р’я |
паве́р’яў |
Д. |
паве́р’ю |
паве́р’ям |
В. |
паве́р’е |
паве́р’і |
Т. |
паве́р’ем |
паве́р’ямі |
М. |
паве́р’і |
паве́р’ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паве́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паве́рка |
паве́ркі |
Р. |
паве́ркі |
паве́рак |
Д. |
паве́рцы |
паве́ркам |
В. |
паве́рку |
паве́ркі |
Т. |
паве́ркай паве́ркаю |
паве́ркамі |
М. |
паве́рцы |
паве́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паве́рнік |
паве́рнікі |
Р. |
паве́рніка |
паве́рнікаў |
Д. |
паве́рніку |
паве́рнікам |
В. |
паве́рніка |
паве́рнікаў |
Т. |
паве́рнікам |
паве́рнікамі |
М. |
паве́рніку |
паве́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паве́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паве́рніца |
паве́рніцы |
Р. |
паве́рніцы |
паве́рніц |
Д. |
паве́рніцы |
паве́рніцам |
В. |
паве́рніцу |
паве́рніц |
Т. |
паве́рніцай паве́рніцаю |
паве́рніцамі |
М. |
паве́рніцы |
паве́рніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.