паве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паве́рнік | паве́рнікі | |
| паве́рніка | паве́рнікаў | |
| паве́рніку | паве́рнікам | |
| паве́рніка | паве́рнікаў | |
| паве́рнікам | паве́рнікамі | |
| паве́рніку | паве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)