Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кузю́рачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кузю́рачка кузю́рачкі
Р. кузю́рачкі кузю́рачак
Д. кузю́рачцы кузю́рачкам
В. кузю́рачку кузю́рачак
Т. кузю́рачкай
кузю́рачкаю
кузю́рачкамі
М. кузю́рачцы кузю́рачках

Крыніцы: piskunou2012.

кузю́рка

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кузю́рка кузю́ркі
Р. кузю́ркі кузю́рак
Д. кузю́рцы кузю́ркам
В. кузю́рку кузю́рак
Т. кузю́ркай
кузю́ркаю
кузю́ркамі
М. кузю́рцы кузю́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Кузюро́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кузюро́нкі
Р. Кузюро́нак
Кузюро́нкаў
Д. Кузюро́нкам
В. Кузюро́нкі
Т. Кузюро́нкамі
М. Кузюро́нках

Кузяві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кузяві́чы
Р. Кузяві́ч
Кузяві́чаў
Д. Кузяві́чам
В. Кузяві́чы
Т. Кузяві́чамі
М. Кузяві́чах

куі́нджаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куі́нджаўскі куі́нджаўская куі́нджаўскае куі́нджаўскія
Р. куі́нджаўскага куі́нджаўскай
куі́нджаўскае
куі́нджаўскага куі́нджаўскіх
Д. куі́нджаўскаму куі́нджаўскай куі́нджаўскаму куі́нджаўскім
В. куі́нджаўскі (неадуш.)
куі́нджаўскага (адуш.)
куі́нджаўскую куі́нджаўскае куі́нджаўскія (неадуш.)
куі́нджаўскіх (адуш.)
Т. куі́нджаўскім куі́нджаўскай
куі́нджаўскаю
куі́нджаўскім куі́нджаўскімі
М. куі́нджаўскім куі́нджаўскай куі́нджаўскім куі́нджаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ку́йбышаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́йбышаўскі ку́йбышаўская ку́йбышаўскае ку́йбышаўскія
Р. ку́йбышаўскага ку́йбышаўскай
ку́йбышаўскае
ку́йбышаўскага ку́йбышаўскіх
Д. ку́йбышаўскаму ку́йбышаўскай ку́йбышаўскаму ку́йбышаўскім
В. ку́йбышаўскі (неадуш.)
ку́йбышаўскага (адуш.)
ку́йбышаўскую ку́йбышаўскае ку́йбышаўскія (неадуш.)
ку́йбышаўскіх (адуш.)
Т. ку́йбышаўскім ку́йбышаўскай
ку́йбышаўскаю
ку́йбышаўскім ку́йбышаўскімі
М. ку́йбышаўскім ку́йбышаўскай ку́йбышаўскім ку́йбышаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ку́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ку́ка
Р. ку́кі
Д. ку́цы
В. ку́ку
Т. ку́кай
ку́каю
М. ку́цы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Ку́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́кава
Р. Ку́кава
Д. Ку́каву
В. Ку́кава
Т. Ку́кавам
М. Ку́каве

кукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кукава́нне
Р. кукава́ння
Д. кукава́нню
В. кукава́нне
Т. кукава́ннем
М. кукава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кукава́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. куку́ецца куку́юцца
Прошлы час
м. кукава́ўся кукава́ліся
ж. кукава́лася
н. кукава́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.