змахну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змахну́ты |
змахну́тая |
змахну́тае |
змахну́тыя |
Р. |
змахну́тага |
змахну́тай змахну́тае |
змахну́тага |
змахну́тых |
Д. |
змахну́таму |
змахну́тай |
змахну́таму |
змахну́тым |
В. |
змахну́ты (неадуш.) змахну́тага (адуш.) |
змахну́тую |
змахну́тае |
змахну́тыя (неадуш.) змахну́тых (адуш.) |
Т. |
змахну́тым |
змахну́тай змахну́таю |
змахну́тым |
змахну́тымі |
М. |
змахну́тым |
змахну́тай |
змахну́тым |
змахну́тых |
Кароткая форма: змахну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
змахну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змахну́ |
змахнё́м |
2-я ас. |
змахне́ш |
змахняце́ |
3-я ас. |
змахне́ |
змахну́ць |
Прошлы час |
м. |
змахну́ў |
змахну́лі |
ж. |
змахну́ла |
н. |
змахну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
змахні́ |
змахні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змахну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змахты́рыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змахты́ру |
змахты́рым |
2-я ас. |
змахты́рыш |
змахты́рыце |
3-я ас. |
змахты́рыць |
змахты́раць |
Прошлы час |
м. |
змахты́рыў |
змахты́рылі |
ж. |
змахты́рыла |
н. |
змахты́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
змахты́р |
змахты́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змахты́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зма́ху
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зма́ху |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
змацава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змацава́льнік |
змацава́льнікі |
Р. |
змацава́льніка |
змацава́льнікаў |
Д. |
змацава́льніку |
змацава́льнікам |
В. |
змацава́льнік |
змацава́льнікі |
Т. |
змацава́льнікам |
змацава́льнікамі |
М. |
змацава́льніку |
змацава́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
змацава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змацава́льны |
змацава́льная |
змацава́льнае |
змацава́льныя |
Р. |
змацава́льнага |
змацава́льнай змацава́льнае |
змацава́льнага |
змацава́льных |
Д. |
змацава́льнаму |
змацава́льнай |
змацава́льнаму |
змацава́льным |
В. |
змацава́льны (неадуш.) змацава́льнага (адуш.) |
змацава́льную |
змацава́льнае |
змацава́льныя (неадуш.) змацава́льных (адуш.) |
Т. |
змацава́льным |
змацава́льнай змацава́льнаю |
змацава́льным |
змацава́льнымі |
М. |
змацава́льным |
змацава́льнай |
змацава́льным |
змацава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
змацава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
змацава́нне |
змацава́нні |
Р. |
змацава́ння |
змацава́нняў |
Д. |
змацава́нню |
змацава́нням |
В. |
змацава́нне |
змацава́нні |
Т. |
змацава́ннем |
змацава́ннямі |
М. |
змацава́нні |
змацава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змацава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
змацава́ны |
змацава́ная |
змацава́нае |
змацава́ныя |
Р. |
змацава́нага |
змацава́най змацава́нае |
змацава́нага |
змацава́ных |
Д. |
змацава́наму |
змацава́най |
змацава́наму |
змацава́ным |
В. |
змацава́ны (неадуш.) змацава́нага (адуш.) |
змацава́ную |
змацава́нае |
змацава́ныя (неадуш.) змацава́ных (адуш.) |
Т. |
змацава́ным |
змацава́най змацава́наю |
змацава́ным |
змацава́нымі |
М. |
змацава́ным |
змацава́най |
змацава́ным |
змацава́ных |
Кароткая форма: змацава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
змацава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
змацу́юся |
змацу́емся |
2-я ас. |
змацу́ешся |
змацу́ецеся |
3-я ас. |
змацу́ецца |
змацу́юцца |
Прошлы час |
м. |
змацава́ўся |
змацава́ліся |
ж. |
змацава́лася |
н. |
змацава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
змацу́йся |
змацу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
змацава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.