змацава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
змацава́нне | змацава́нні | |
змацава́ння | змацава́нняў | |
змацава́нню | змацава́нням | |
змацава́нне | змацава́нні | |
змацава́ннем | змацава́ннямі | |
змацава́нні | змацава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)