Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -

б в г д е ж й к л м н п р с т ў ф х ц ш

го́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	го́паю	го́паем
2-я ас.	го́паеш	го́паеце
3-я ас.	го́пае	го́паюць
Прошлы час
м.	го́паў	го́палі
ж.	го́пала
н.	го́пала
Загадны лад
2-я ас.	го́пай	го́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	го́паючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́пканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	го́пканне
Р.	го́пкання
Д.	го́пканню
В.	го́пканне
Т.	го́пканнем
М.	го́пканні

Крыніцы: piskunou2012.

го́пкаць

‘вымаўляць "гоп"; прыгаць, скакаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	го́пкаю	го́пкаем
2-я ас.	го́пкаеш	го́пкаеце
3-я ас.	го́пкае	го́пкаюць
Прошлы час
м.	го́пкаў	го́пкалі
ж.	го́пкала
н.	го́пкала
Загадны лад
2-я ас.	го́пкай	го́пкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	го́пкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

го́пля

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

го́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	го́пнік	го́пнікі
Р.	го́пніка	го́пнікаў
Д.	го́пніку	го́пнікам
В.	го́пніка	го́пнікаў
Т.	го́пнікам	го́пнікамі
М.	го́пніку	го́пніках

Крыніцы: piskunou2012.

го́пнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	го́пнуся	го́пнемся
2-я ас.	го́пнешся	го́пнецеся
3-я ас.	го́пнецца	го́пнуцца
Прошлы час
м.	го́пнуўся	го́пнуліся
ж.	го́пнулася
н.	го́пнулася
Загадны лад
2-я ас.	го́пніся	го́пніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	го́пнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

го́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	го́пну	го́пнем
2-я ас.	го́пнеш	го́пнеце
3-я ас.	го́пне	го́пнуць
Прошлы час
м.	го́пнуў	го́пнулі
ж.	го́пнула
н.	го́пнула
Загадны лад
2-я ас.	го́пні	го́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час	го́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	го́ра
Р.	го́ра
Д.	го́ру
В.	го́ра
Т.	го́рам
М.	го́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

го́рад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	го́рад	гарады́
Р.	го́рада	гарадо́ў
Д.	го́раду	гарада́м
В.	го́рад	гарады́
Т.	го́радам	гарада́мі
М.	го́радзе	гарада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

горадабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	горадабудаўні́к	горадабудаўнікі́
Р.	горадабудаўніка́	горадабудаўніко́ў
Д.	горадабудаўніку́	горадабудаўніка́м
В.	горадабудаўніка́	горадабудаўніко́ў
Т.	горадабудаўніко́м	горадабудаўніка́мі
М.	горадабудаўніку́	горадабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.