го́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| го́пнік | го́пнікі | |
| го́пніка | го́пнікаў | |
| го́пніку | го́пнікам | |
| го́пніка | го́пнікаў | |
| го́пнікам | го́пнікамі | |
| го́пніку | го́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)