аўтабранята́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтабранята́нкавы |
аўтабранята́нкавая |
аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавыя |
Р. |
аўтабранята́нкавага |
аўтабранята́нкавай аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавага |
аўтабранята́нкавых |
Д. |
аўтабранята́нкаваму |
аўтабранята́нкавай |
аўтабранята́нкаваму |
аўтабранята́нкавым |
В. |
аўтабранята́нкавы (неадуш.) аўтабранята́нкавага (адуш.) |
аўтабранята́нкавую |
аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавыя (неадуш.) аўтабранята́нкавых (адуш.) |
Т. |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавай аўтабранята́нкаваю |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавымі |
М. |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавай |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтабудава́нне |
Р. |
аўтабудава́ння |
Д. |
аўтабудава́нню |
В. |
аўтабудава́нне |
Т. |
аўтабудава́ннем |
М. |
аўтабудава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтабудаўні́к |
аўтабудаўнікі́ |
Р. |
аўтабудаўніка́ |
аўтабудаўніко́ў |
Д. |
аўтабудаўніку́ |
аўтабудаўніка́м |
В. |
аўтабудаўніка́ |
аўтабудаўніко́ў |
Т. |
аўтабудаўніко́м |
аўтабудаўніка́мі |
М. |
аўтабудаўніку́ |
аўтабудаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтаваго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаваго́н |
аўтаваго́ны |
Р. |
аўтаваго́на |
аўтаваго́наў |
Д. |
аўтаваго́ну |
аўтаваго́нам |
В. |
аўтаваго́н |
аўтаваго́ны |
Т. |
аўтаваго́нам |
аўтаваго́намі |
М. |
аўтаваго́не |
аўтаваго́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаваджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтаваджэ́нне |
Р. |
аўтаваджэ́ння |
Д. |
аўтаваджэ́нню |
В. |
аўтаваджэ́нне |
Т. |
аўтаваджэ́ннем |
М. |
аўтаваджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтавакза́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтавакза́л |
аўтавакза́лы |
Р. |
аўтавакза́ла |
аўтавакза́лаў |
Д. |
аўтавакза́лу |
аўтавакза́лам |
В. |
аўтавакза́л |
аўтавакза́лы |
Т. |
аўтавакза́лам |
аўтавакза́ламі |
М. |
аўтавакза́ле |
аўтавакза́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтавакза́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтавакза́льны |
аўтавакза́льная |
аўтавакза́льнае |
аўтавакза́льныя |
Р. |
аўтавакза́льнага |
аўтавакза́льнай аўтавакза́льнае |
аўтавакза́льнага |
аўтавакза́льных |
Д. |
аўтавакза́льнаму |
аўтавакза́льнай |
аўтавакза́льнаму |
аўтавакза́льным |
В. |
аўтавакза́льны (неадуш.) аўтавакза́льнага (адуш.) |
аўтавакза́льную |
аўтавакза́льнае |
аўтавакза́льныя (неадуш.) аўтавакза́льных (адуш.) |
Т. |
аўтавакза́льным |
аўтавакза́льнай аўтавакза́льнаю |
аўтавакза́льным |
аўтавакза́льнымі |
М. |
аўтавакза́льным |
аўтавакза́льнай |
аўтавакза́льным |
аўтавакза́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтавакцы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтавакцы́на |
Р. |
аўтавакцы́ны |
Д. |
аўтавакцы́не |
В. |
аўтавакцы́ну |
Т. |
аўтавакцы́най аўтавакцы́наю |
М. |
аўтавакцы́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.