аўтабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтабудаўні́к аўтабудаўнікі́
Р. аўтабудаўніка́ аўтабудаўніко́ў
Д. аўтабудаўніку́ аўтабудаўніка́м
В. аўтабудаўніка́ аўтабудаўніко́ў
Т. аўтабудаўніко́м аўтабудаўніка́мі
М. аўтабудаўніку́ аўтабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)