абво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абво́дны |
абво́дная |
абво́днае |
абво́дныя |
Р. |
абво́днага |
абво́днай абво́днае |
абво́днага |
абво́дных |
Д. |
абво́днаму |
абво́днай |
абво́днаму |
абво́дным |
В. |
абво́дны (неадуш.) абво́днага (адуш.) |
абво́дную |
абво́днае |
абво́дныя (неадуш.) абво́дных (адуш.) |
Т. |
абво́дным |
абво́днай абво́днаю |
абво́дным |
абво́днымі |
М. |
абво́дным |
абво́днай |
абво́дным |
абво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абво́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абво́дчык |
абво́дчыкі |
Р. |
абво́дчыка |
абво́дчыкаў |
Д. |
абво́дчыку |
абво́дчыкам |
В. |
абво́дчыка |
абво́дчыкаў |
Т. |
абво́дчыкам |
абво́дчыкамі |
М. |
абво́дчыку |
абво́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абво́з |
Р. |
абво́зу |
Д. |
абво́зу |
В. |
абво́з |
Т. |
абво́зам |
М. |
абво́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абво́зіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абво́зіцца |
абво́зяцца |
Прошлы час |
м. |
абво́зіўся |
абво́зіліся |
ж. |
абво́зілася |
н. |
абво́зілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абво́зіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абво́жу |
абво́зім |
2-я ас. |
абво́зіш |
абво́зіце |
3-я ас. |
абво́зіць |
абво́зяць |
Прошлы час |
м. |
абво́зіў |
абво́зілі |
ж. |
абво́зіла |
н. |
абво́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абво́зь |
абво́зьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абво́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абво́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абво́зка |
абво́зкі |
Р. |
абво́зкі |
абво́зак |
Д. |
абво́зцы |
абво́зкам |
В. |
абво́зку |
абво́зкі |
Т. |
абво́зкай абво́зкаю |
абво́зкамі |
М. |
абво́зцы |
абво́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абво́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абво́йнік |
Р. |
абво́йніку |
Д. |
абво́йніку |
В. |
абво́йнік |
Т. |
абво́йнікам |
М. |
абво́йніку |
Крыніцы:
piskunou2012.
абво́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абво́рак |
абво́ркі |
Р. |
абво́рка |
абво́ркаў |
Д. |
абво́рку |
абво́ркам |
В. |
абво́рак |
абво́ркі |
Т. |
абво́ркам |
абво́ркамі |
М. |
абво́рку |
абво́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абво́раны |
абво́раная |
абво́ранае |
абво́раныя |
Р. |
абво́ранага |
абво́ранай абво́ранае |
абво́ранага |
абво́раных |
Д. |
абво́ранаму |
абво́ранай |
абво́ранаму |
абво́раным |
В. |
абво́раны абво́ранага |
абво́раную |
абво́ранае |
абво́раныя |
Т. |
абво́раным |
абво́ранай абво́ранаю |
абво́раным |
абво́ранымі |
М. |
абво́раным |
абво́ранай |
абво́раным |
абво́раных |
Кароткая форма: абво́рана.
Крыніцы:
krapivabr2012.