Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абліцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абліцава́ны абліцава́ная абліцава́нае абліцава́ныя
Р. абліцава́нага абліцава́най
абліцава́нае
абліцава́нага абліцава́ных
Д. абліцава́наму абліцава́най абліцава́наму абліцава́ным
В. абліцава́ны (неадуш.)
абліцава́нага (адуш.)
абліцава́ную абліцава́нае абліцава́ныя (неадуш.)
абліцава́ных (адуш.)
Т. абліцава́ным абліцава́най
абліцава́наю
абліцава́ным абліцава́нымі
М. абліцава́ным абліцава́най абліцава́ным абліцава́ных

Кароткая форма: абліцава́на.

Іншыя варыянты: абліцо́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абліцава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абліцу́ю абліцу́ем
2-я ас. абліцу́еш абліцу́еце
3-я ас. абліцу́е абліцу́юць
Прошлы час
м. абліцава́ў абліцава́лі
ж. абліцава́ла
н. абліцава́ла
Загадны лад
2-я ас. абліцу́й абліцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абліцава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абліцо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абліцо́ваны абліцо́ваная абліцо́ванае абліцо́ваныя
Р. абліцо́ванага абліцо́ванай
абліцо́ванае
абліцо́ванага абліцо́ваных
Д. абліцо́ванаму абліцо́ванай абліцо́ванаму абліцо́ваным
В. абліцо́ваны
абліцо́ванага
абліцо́ваную абліцо́ванае абліцо́ваныя
абліцо́ваных
Т. абліцо́ваным абліцо́ванай
абліцо́ванаю
абліцо́ваным абліцо́ванымі
М. абліцо́ваным абліцо́ванай абліцо́ваным абліцо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

абліцо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абліцо́ваны абліцо́ваная абліцо́ванае абліцо́ваныя
Р. абліцо́ванага абліцо́ванай
абліцо́ванае
абліцо́ванага абліцо́ваных
Д. абліцо́ванаму абліцо́ванай абліцо́ванаму абліцо́ваным
В. абліцо́ваны
абліцо́ванага
абліцо́ваную абліцо́ванае абліцо́ваныя
абліцо́ваных
Т. абліцо́ваным абліцо́ванай
абліцо́ванаю
абліцо́ваным абліцо́ванымі
М. абліцо́ваным абліцо́ванай абліцо́ваным абліцо́ваных

Кароткая форма: абліцо́вана.

Іншыя варыянты: абліцава́ны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

абліцо́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абліцо́вачны абліцо́вачная абліцо́вачнае абліцо́вачныя
Р. абліцо́вачнага абліцо́вачнай
абліцо́вачнае
абліцо́вачнага абліцо́вачных
Д. абліцо́вачнаму абліцо́вачнай абліцо́вачнаму абліцо́вачным
В. абліцо́вачны (неадуш.)
абліцо́вачнага (адуш.)
абліцо́вачную абліцо́вачнае абліцо́вачныя (неадуш.)
абліцо́вачных (адуш.)
Т. абліцо́вачным абліцо́вачнай
абліцо́вачнаю
абліцо́вачным абліцо́вачнымі
М. абліцо́вачным абліцо́вачнай абліцо́вачным абліцо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

абліцо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абліцо́ўванне
Р. абліцо́ўвання
Д. абліцо́ўванню
В. абліцо́ўванне
Т. абліцо́ўваннем
М. абліцо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абліцо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абліцо́ўваецца абліцо́ўваюцца
Прошлы час
м. абліцо́ўваўся абліцо́ўваліся
ж. абліцо́ўвалася
н. абліцо́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абліцо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абліцо́ўваю абліцо́ўваем
2-я ас. абліцо́ўваеш абліцо́ўваеце
3-я ас. абліцо́ўвае абліцо́ўваюць
Прошлы час
м. абліцо́ўваў абліцо́ўвалі
ж. абліцо́ўвала
н. абліцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. абліцо́ўвай абліцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абліцо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абліцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абліцо́ўка
Р. абліцо́ўкі
Д. абліцо́ўцы
В. абліцо́ўку
Т. абліцо́ўкай
абліцо́ўкаю
М. абліцо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абліцо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абліцо́ўшчык абліцо́ўшчыкі
Р. абліцо́ўшчыка абліцо́ўшчыкаў
Д. абліцо́ўшчыку абліцо́ўшчыкам
В. абліцо́ўшчыка абліцо́ўшчыкаў
Т. абліцо́ўшчыкам абліцо́ўшчыкамі
М. абліцо́ўшчыку абліцо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.